مزمور 30
30
سرود داوود برای تقدیس معبدِ بزرگ
دعای سپاسگزاری
1خداوندا، تو را ستایش می‌کنم،
چون تو مرا نجات دادی و نگذاشتی دشمنانم مرا مسخره کنند.
2ای خداوند، ای خدای من، برای کمک به درگاه تو التماس کردم
و تو مرا شفا دادی.
3خداوندا، پایم به لب گور رسیده بود؛
تو مرا از مرگ نجات دادی
و زندگی تازه‌ای به من بخشیدی.
4ای مؤمنینِ خداوند،
او را سپاس گویید؛
او را شکر گویید،
و نام قدّوس او را به یاد داشته باشید.
5زیرا خشم او لحظه‌ای بیش نیست،
امّا رحمت او ابدی است.
ممکن است شب با اشک به سر آید،
امّا صبحگاهان با شادی فرا می‌رسد.
6وقتی در امنیّت بودم، به خود گفتم:
«من هرگز شکست نخواهم خورد.»
7خداوندا، تو به من لطف داشتی
و مرا مانند کوهی عظیم استوار نمودی،
امّا وقتی روی خود را از من برگرداندی،
پریشان گشتم.
8ای خداوند، نزد تو فریاد برآوردم
و به حضورت التماس کردم،
9گفتم: «در مرگ من چه سودی است؟
و چه نفعی اگر به گور بروم؟
آیا مردگان می‌توانند تو را ستایش کنند
و احسان‌های تو را بیان نمایند؟»
10خداوندا، به من گوش بده
و بر من رحمت نما و مددکار من باش.
11تو غم مرا به رقص و شادی تبدیل نمودی.
لباس ماتم را از تنم بیرون آوردی
و لباس شادی بر من پوشاندی.
12بنابراین سکوت نخواهم کرد
و با تمام وجود تو را تمجید خواهم نمود.
ای یَهْوه، ای خدای من،
تو را تا به‌ابد شکر خواهم نمود.
اکنون انتخاب شده:
مزمور 30: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023