مزمور 116
116
شکرگزاری برای رهایی از مرگ
1خداوند را دوست دارم،
زیرا او دعا و التماس مرا شنیده است.
2او به دعای من گوش می‌دهد،
پس تا زنده‌ام به درگاهش دعا خواهم کرد.
3بندهای مرگ مرا احاطه کرد؛
ترس گور مرا به وحشت انداخت،
و پریشانی و اضطراب وجودم را فراگرفت.
4آنگاه به نام خداوند دعا کرده گفتم:
«خداوندا، از تو تمنّا می‌کنم: مرا نجات بده!»
5خداوند، نیک و مهربان است؛
خدای ما رحیم است.
6خداوند از ساده‌دلان حمایت می‌کند.
وقتی من در خطر بودم، او نجاتم داد.
7ای جان من، اکنون آرام باش،
زیرا خداوند با من مهربان است.
8خداوند مرا از مرگ نجات بخشید
و اشک را از چشمانم پاک کرد
و پای‌هایم را از لغزش نگاه داشت.
9پس در دنیای زندگان
در حضور خداوند راه خواهم رفت.
10در ایمان گفتم:
«من در رنج و پریشانی شدید هستم؛»#116:10- نگاه کنید به ۲ قرنتیان ۴:۱۳
11در آن رنج و پریشانی گفتم:
«همهٔ آدمیان درغگو هستند!»
12در مقابل تمام احسان‌های خداوند
چه چیز به او تقدیم کنم؟
13پیالۀ نجات را برخواهم داشت
و نام خداوند را سپاس خواهم گفت.
14آنچه را که برای خداوند نذر کرده بودم،
در حضور همۀ مردم به او ادا خواهم کرد.
15مرگ مؤمنین
برای خداوند بسیار گران‌بها است.
16خداوندا، من بندۀ تو،
بندهٔ تو و فرزند کنیز تو هستم؛
تو مرا از بندهایم رهایی دادی؛
17پس قربانی شکرگزاری به پیشگاهت تقدیم خواهم کرد
و نام تو را ستایش خواهم نمود.
18-19در معبدِ بزرگ تو در اورشلیم
و در حضور همۀ قوم تو،
نذرهای خود را به تو ادا خواهم کرد.
خداوند را سپاس باد!
انتخاب شده:
مزمور 116: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023