امثال 17
17
1خوردن نان خشک در آرامش بهتر است
از ضیافت‌های مجلّل در خانه‌ای پُر از جنگ‌وجدال.
2غلام دانا بر پسر شرور آقای خود تسلّط خواهد یافت
و مانند یک برادر، در میراث شریک خواهد شد.
3طلا و نقره را در آتش آزمایش می‌کنند
امّا دل انسان را خداوند می‌آزماید.
4آدم شریر به سخن شریرانه گوش می‌کند
و آدم دروغ‌گو به حرف دروغ.
5مسخره کردن مردم فقیر اهانت به خدایی است که آن‌ها را آفریده است.
کسانی که از بدبختی دیگران خوشحال می‌شوند، بی‌سزا نخواهند ماند.
6تاج افتخار پیران، نوه‌های ایشان می‌باشد
و تاج افتخار فرزندان، والدین ایشان.
7شخص محترم هرگز دروغ نمی‌گوید
و جاهل حرف باارزشی برای گفتن ندارد.
8رشوه‌دهندگان فکر می‌کنند رشوه مانند سنگ جادو است
که با آن می‌توانند در هر کاری موفّق شوند.
9کسی که خطا‌های دیگران را می‌پوشاند، محبّت ایجاد می‌کند،
امّا شخصی که افشاگری می‌کند، باعث جدایی بین دوستان می‌گردد.
10تأثیر یک سرزنش به شخص دانا بیشتر است
از اثر صد ضربه تازیانه به آدم احمق.
11مردم بدکار فقط در فکر سرکشی هستند،
بنابراین سخت مجازات خواهند شد.
12روبه‌رو شدن با مادّه خرسی که توله‌هایش را از او گرفته‌اند بهتر است
از روبه‌رو شدن با جاهلی که گرفتار حماقت شده است.
13اگر خوبی را با بدی تلافی کنی،
بلا از خانه‌ات دور نخواهد شد.
14شروع کردن دعوا مانند ایجاد رخنه در سدّ آب است.
به جرّوبحث خاتمه بده پیش از آنکه به دعوا بیانجامد.
15خداوند از کسانی که بی‌تقصیر را محکوم
و مجرم را تبرئه می‌کنند، کراهت دارد.
16صرف پول برای آموزش شخص احمق بی‌فایده است،
زیرا او طالب حکمت نیست.
17دوست واقعی در هر موقعیّتی محبّت می‌کند
و برادر برای کمک در هنگام سختی، متولّد شده است.
18تنها شخص کم عقل است
که ضامن شخص دیگری می‌شود.
19شخص خطاکار ستیزه‌جویی را دوست دارد،
و آدم بلندپرواز خرابی به بار می‌آورد.
20شخص بداندیش کامیاب نخواهد شد
و آدم فریبکار به بلا گرفتار خواهد شد.
21فرزند جاهل غم و غصّۀ به بار می‌آورد؛
والدین فرزند احمق روی خوشی را نخواهند دید.
22دل شاد مانند دارو شفابخش است،
امّا روح افسرده انسان را بیمار می‌کند.
23آدم بدکار، پنهانی رشوه می‌گیرد
و مانع اجرای عدالت می‌شود.
24هدف شخص عاقل تحصیل حکمت است،
امّا شخص نادان در زندگی هیچ هدفی ندارد.
25فرزند احمق مایۀ غم و اندوه پدر
و تلخ‌کامی مادر است.
26مجازات کردن اشخاص بی‌تقصیر
و تنبیه مردم نجیب به‌خاطر صداقتشان کار درستی نیست.
27شخص دانا کم حرف می‌زند
و آدم عاقل آرام و صبور است.
28اگر شخص نادان خاموش بماند، او را دانا می‌شمارند؛
اگر جلوی زبان خود را بگیرد، فهیم شمرده می‌شود.
اکنون انتخاب شده:
امثال 17: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023