مرقس 4

4
مَثَل برزگر
(متّی 13‏:1‏-9؛ لوقا 8‏:4‏-8)
1عیسی بازهم در کنار دریاچۀ جلیل به تعلیم مردم پرداخت. جمعیّت زیادی دور او جمع شدند به‌طوری‌که مجبور شد به قایقی که روی آب بود، سوار شود و در آن بنشیند. مردم هم در کنار ساحل ایستاده بودند. 2عیسی با مَثَل تعالیم زیادی به آن‌ها داد. درضمنِ تعلیم به آن‌ها گفت: 3«گوش کنید! برزگری برای کاشتن بذر بیرون رفت. 4وقتی مشغول پاشیدن بذر بود، مقداری از بذرها در راه افتادند و پرندگان آمده آن‌ها را خوردند. 5بعضی از بذرها روی سنگلاخ جایی‌که خاک کم بود، افتادند و چون زمین عمقی نداشت، زود سبز شدند، 6امّا وقتی خورشید بر آن‌ها تابید، همه سوختند و چون ریشه‌ای نداشتند، خشک شدند. 7مقداری از بذرها در میان خارها افتادند، و خارها رشد کرده آن‌ها را خفه کردند و جوانه‌ها حاصلی نیاوردند. 8و بعضی از بذرها در داخل خاک خوب افتادند و سبز شده رشد کردند و ثمر آوردند و حاصل آن‌ها سی برابر، شصت برابر و صد برابر بود.» 9و بعد عیسی اضافه کرد: «هرکه گوش شنوا دارد، بشنود.»
مقصود مَثَل‌ها
(متّی 13‏:10‏-17؛ لوقا 8‏:9‏-10)
10وقتی عیسی تنها بود، همراهانش با آن دوازده نفر دربارۀ این مَثَل‌ها از او سؤال کردند. 11او جواب داد: «قدرت درک اسرار پادشاهی خدا به شما عطا شده است، امّا برای دیگران همه‌‌چیز به‌صورت مَثَل بیان می‌شود 12تا:
'درحقیقت نگاه کنند و امّا درک نکنند،
بشنوند امّا نفهمند،
مبادا به‌سوی خدا بازگردند و آمرزیده شوند.'#4‏:12 نقل قول از اِشعیا ۶‏:۹‏-۱۰»
توضیح مَثَل برزگر
(متّی 13‏:18‏-23؛ لوقا 8‏:11‏-15)
13سپس عیسی به آن‌ها گفت: «آیا شما این مَثَل را نمی‌فهمید؟ پس چگونه سایر مَثَل‌ها را خواهید فهمید؟ 14برزگر کلام خدا را پخش می‌کند. 15دانه‌هایی که در کنار راه می‌افتند، کسانی هستند که به‌محض این‌که کلام خدا را می‌شنوند، شیطان می‌آید و کلامی را که در دل‌هایشان کاشته شده است می‌رباید. 16دانه‌هایی که در زمین سنگلاخ می‌افتند، مانند کسانی هستند که به‌محض شنیدن کلام خدا با خوشحالی آن‌ را می‌پذیرند. 17امّا کلام در آن‌ها ریشه نمی‌گیرد و دوامی ندارد و وقتی به‌خاطر کلام، زحمت و یا جفا برای آن‌ها پیش می‌آید، فوراً دل‌سرد می‌شوند. 18دانه‌هایی که در میان خارها می‌افتند، مانند کسانی هستند که کلام را می‌شنوند 19امّا نگرانی‌های زندگی و عشق به مال دنیا و هوس‌های گوناگون وارد شده کلام را خفه می‌کنند و آن‌ را بی‌ثمر می‌سازند. 20و بذرهایی که در خاک خوب می‌افتند، مانند کسانی هستند که کلام را می‌شنوند و آن‌ را با دل‌وجان می‌پذیرند و ثمر می‌آورند، بعضی سی و بعضی شصت و بعضی صد.»
مَثَل چراغ
(لوقا 8‏:16‏-18)
21عیسی به آن‌ها فرمود: «آیا کسی چراغ را می‌آورد تا آن‌ را زیر سرپوش یا تخت بگذارد؟ البتّه که نه، آن‌ را می‌آورد تا روی چراغ‌پایه‌ای بگذارد. 22هرچه پنهان است، آشکار خواهد شد و هرچه پوشیده ‌است، پرده از رویش برداشته خواهد شد. 23اگر گوش شنوا دارید، بشنوید.»
24باز به آن‌ها فرمود: «به آنچه می‌شنوید، دقّت کنید. با هر پیمانه‌ای که بدهید، با همان پیمانه هم پس می‌گیرید و چیزی هم علاوه بر آن دریافت خواهید نمود. 25زیرا هرکه دارد، به او بیشتر داده خواهد شد و آنکه ندارد، آنچه را هم که دارد از دست خواهد داد.»
مَثَل روییدن دانه
26عیسی فرمود: «پادشاهی خدا مانند مردی است که در مزرعۀ خود بذر می‌پاشد. 27دانه سبز می‌شود و رشد می‌کند، امّا او نمی‌داند چطور. شب و روز، چه او خواب باشد و چه بیدار، 28زمین به خودی خود سبب می‌شود که گیاه بروید و ثمر بیاورد: اوّل جوانه، بعد خوشه و بعد دانۀ رسیده در داخل خوشه. 29امّا به‌محض این‌که محصول می‌رسد، او با داس خود مشغول برداشت می‌شود، چون موسم درو رسیده است.»
مَثَل دانۀ خَردَل
(متّی 13‏:31‏-34؛ لوقا 13‏:18‏-19)
30عیسی فرمود: «پادشاهی خدا را به چه چیزی تشبیه کنیم و یا با چه مَثَلی آن‌ را شرح بدهیم؟ 31پادشاهی خدا مانند دانۀ خَردَلی است که در زمین کاشته می‌شود. خردل کوچک‌ترین دانۀ روی زمین است، 32امّا وقتی‌که کاشته شود، رشد می‌کند و از هر بوتۀ دیگری بلندتر می‌گردد و شاخه‌های آن به‌ اندازه‌ای بزرگ می‌شوند که پرندگان می‌توانند در میان شاخه‌های آن لانه بسازند.»
33عیسی با مَثَل‌های زیادی ازاین‌قبیل، پیام خود را تا آنجا که آن‌ها قادر به فهم آن بودند، برای مردم بیان می‌کرد 34و به آن‌ها بدون مَثَل چیزی نمی‌گفت. امّا وقتی تنها بودند، همه‌‌چیز را برای شاگردان خود شرح می‌داد.
آرامش توفان
(متّی 8‏:23‏-27؛ لوقا 8‏:22‏-25)
35عصر همان روز، عیسی به شاگردان فرمود: «به آن‌طرف دریا برویم.» 36پس آن‌ها جمعیّت را ترک کردند و او را با همان قایقی که در آن نشسته بود، بردند و قایق‌های دیگری هم همراه آن‌ها بود. 37توفان شدیدی برخاست و امواج به قایق می‌خوردند به‌طوری‌که نزدیک بود قایق از آب پُر شود. 38در این موقع عیسی در عقب قایق سَرخود را روی بالشی گذارده و خوابیده بود. شاگردانش او را بیدار کردند و به او گفتند: «استاد اصلاً نگران ما نیستی که داریم غرق می‌شویم؟!»
39او به باد نهیب زد: «ساکت شو!» و به دریا گفت: «آرام باش!» باد ایستاد و آرامش کامل برقرار شد. 40بعد عیسی به ایشان فرمود: «چرا این‌قدر ترسیده‌اید؟ آیا هنوز ایمان ندارید؟»
41آن‌ها بسیار وحشت‌زده شده به یکدیگر می‌گفتند: «این کیست که حتّی باد و دریا هم از او اطاعت می‌کنند؟»

اکنون انتخاب شده:

مرقس 4: مژده

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید