متّی 12
12
سؤال دربارۀ روز سَبَّت
(مرقس 2:23-28؛ لوقا 6:1-5)
1در آن زمان عیسی در یک روز سَبَّت از میان مزرعه‌های گندم می‌گذشت. شاگردان عیسی چون گرسنه بودند، شروع به چیدن خوشه‌های گندم و خوردن آن‌ها کردند. 2فریسیان این را دیده به عیسی گفتند: «نگاه کن شاگردان تو کاری می‌کنند که در روز سَبَّت جایز نیست.»
3او در پاسخ گفت: «مگر نخوانده‌اید که وقتی داوود و یارانش گرسنه بودند داوود چه کرد؟ 4او به خانۀ خدا وارد شد و نان‌های تقدیس شده را خورد، حال آنکه خوردن آن نان‌ها هم برای او و هم برای یارانش ممنوع بود و فقط کاهنان اجازۀ خوردن آن را داشتند. 5آیا در تورات نخوانده‌اید که کاهنان با این‌که در روز سَبَّت در معبدِ بزرگ قانون سَبَّت را می‌شکنند، مقصّر نیستند؟ 6بدانید که حقیقتی بزرگ‌تر از معبدِ بزرگ در اینجا است. 7نوشته شده است، 'رحمت می‌خواهم نه قربانی،'#12:7 نقل قول از هوشع ۶:۶ اگر شما معنی این جمله را می‌دانستید، افراد بی‌گناه را محکوم نمی‌کردید، 8زیرا پسر انسان صاحب اختیار روز سَبَّت است.»
شفای مردی که یک دستش فلج شده بود
(مرقس 3:1-6؛ لوقا 6:6-11)
9سپس عیسی به محل دیگری رفت و به کنیسۀ آن محل وارد شد. 10مردی در آنجا بود که یک دستش فلج شده بود. عدّه‌ای از حاضرین از عیسی سؤال کردند: «آیا شفا دادن در روز سَبَّت جایز است؟» البتّه مقصود آن‌ها این بود که اتّهامی علیه او پیدا کنند.
11امّا عیسی به ایشان گفت: «فرض کنید که یکی از شما گوسفندی دارد که در روز سَبَّت به گودالی می‌افتد. آیا آن گوسفند را نمی‌گیرید و از گودال بیرون نمی‌آورید؟ 12مگر انسان به‌مراتب از گوسفند باارزش‌تر نیست؟ بنابراین، انجام دادن کارهای نیکو در روز سَبَّت جایز است.» 13سپس عیسی به آن مرد رو کرده فرمود:
«دستت را دراز کن.» او دست خود را دراز کرد و آن مانند دست دیگرش سالم شد. 14آنگاه فریسیان از کنیسه بیرون رفته برای کُشتن عیسی مشورت کردند.
بندۀ برگزیدۀ خدا
15وقتی عیسی از ماجرا باخبر شد، آنجا را ترک کرد ولی جمعیّت زیادی به‌دنبال او رفتند و او همۀ بیماران را شفا بخشید 16و به آن‌ها دستور داد که دربارۀ او با کسی صحبت نکنند 17تا به‌این‌وسیله پیشگویی اِشعیای نبی تحقّق یابد که می‌فرماید:
18«این است خادم من که او را برگزیده‌ام؛
او محبوب من و مایۀ شادی من است.
او را از روح خود سرشار خواهم ساخت
و او عدالت را برای ملّت‌ها اعلام خواهد کرد.
19او با کسی ستیزه نمی‌کند و فریاد نمی‌زند،
و کسی صدای او را در کوچه‌ها نخواهد شنید.
20نی خمیده را نخواهد شکست،
و فتیلۀ نیم سوخته را خاموش نخواهد کرد
و خواهد کوشید تا عدالت پیروز شود.
21او مایۀ امید تمام ملّت‌ها خواهد بود.»#12:21 نقل قول از اِشعیا ۴۲:۱
عیسی و بِعِلزِبول
(مرقس 3:20-30؛ لوقا 11:14-23)
22آنگاه مردم شخصی را نزد او آوردند که کور و لال بود چون دیو داشت، و عیسی او را شفا داد به‌طوری‌که او توانست هم حرف بزند و هم ببیند. 23مردم همه تعجّب کرده می‌گفتند: «آیا این شخص پسر داوود نیست؟»
24امّا وقتی فریسیان این را شنیدند، گفتند: «این مرد به کمک بِعِلزِبول، رئیس شیاطین، دیوها را بیرون می‌کند.»
25عیسی که از افکار ایشان آگاه بود، به آنان گفت: «هر کشوری که به دسته‌های مختلف تقسیم شود، ویران خواهد شد و هر شهر یا خانه‌ای که به دسته‌های مخالف تقسیم گردد، دوام نخواهد آورد. 26و اگر شیطان، شیطان را بیرون کند و علیه خود تجزیه شود، حکومت او چگونه پایدار خواهد ماند؟ 27و اگر من به کمک بِعِلزِبول دیوها را بیرون می‌کنم، پیروان شما با کمک چه کسی آن‌ها را بیرون می‌کنند؟ کارهای پیروان شما دربارۀ گفتۀ شما قضاوت خواهد کرد. 28امّا اگر من به‌وسیلهٔ روح خدا دیوها را بیرون می‌کنم، این نشان می‌دهد که پادشاهی خدا به شما رسیده است. 29همچنین چگونه کسی می‌تواند به خانۀ مرد زورمندی وارد شود و اموال او را تاراج کند جز آنکه اوّل دست و پای او را ببندد؟ آنگاه او می‌تواند خانۀ او را غارت کند.
30«هرکه با من نیست، برخلاف من است و هرکه با من جمع نمی‌کند، پراکنده می‌سازد. 31بنابراین به شما می‌گویم، هر نوع گناه یا کفری که انسان مرتکب شده باشد قابل آمرزش است، به‌جز کفری که علیه روح‌القدس بگوید. این کُفر آمرزیده نخواهد شد. 32هر‌کس علیه پسر انسان#12:32 ر.ک. واژه‌نامه سخنی بگوید، آمرزیده خواهد شد، امّا برای کسی که علیه روح‌القدس سخن بگوید، هیچ آمرزشی نیست، نه در این دنیا و نه در دنیای آینده.
درخت و میوۀ آن
(لوقا 6:43-45)
33«اگر میوۀ خوب می‌خواهید، باید درخت خوب داشته باشید، زیرا درخت بد میوۀ بد به بار خواهد آورد؛ درخت را از میوه‌اش می‌شناسند. 34ای مارها، شما که آدم‌های شریری هستید چگونه می‌توانید سخنان خوب بگویید؟ زیرا زبان از آنچه دل را پُر ساخته است سخن می‌گوید. 35مرد نیکو از خزانۀ نیکوی درون خویش، نیکی و مرد بد از خزانۀ بد درون خود، بدی به بار می‌آورد.
36«بدانید که در روز داوری شما باید جواب هر سخن بیهوده‌ای را که گفته‌اید بدهید. 37زیرا بر طبق سخن خود یا بی‌گناه شناخته خواهید شد و یا محکوم.»
در خواست نشانه
(مرقس 8:11-12؛ لوقا 11:29-32)
38در این وقت عدّه‌ای از علما و فریسیان به عیسی گفتند: «ای استاد می‌خواهیم نشانه‌ای از تو ببینیم»
39او جواب داد: «نسل شریر و خیانتکار نشانه‌ای می‌خواهند ولی تنها نشانه‌ای که به آن‌ها داده خواهد شد، نشانۀ یونس نبی است. 40همان‌طور که یونس سه روز و سه شب در شکم یک ماهی بزرگ ماند، پسر انسان#12:40 ر.ک. واژه‌نامه نیز سه شبانه‌روز در دل زمین خواهد ماند. 41در روز داوری مردم نینوا برمی‌خیزند و مردم این زمانه را محکوم می‌کنند، زیرا مردم نینوا وقتی موعظۀ یونس را شنیدند، توبه کردند و حال آنکه حقیقتی که در اینجا است، از یونس بزرگ‌تر است. 42ملکۀ سِبا نیز در روز داوری برخاسته مردم این زمانه را محکوم خواهد ساخت، زیرا او از دورترین نقطۀ جهان آمد تا حکمت سلیمان را بشنود و حال آنکه حقیقتی که در اینجا است، از سلیمان بزرگ‌تر است.
بازگشت روح پلید
(لوقا 11:24-26)
43«وقتی روح پلید از شخصی بیرون می‌آید، برای پیدا کردن جای راحت در بیابان‌های خشک و بی‌آب سرگردان می‌شود و چون آن را نمی‌یابد، 44با خود می‌گوید، 'به خانه‌ای که آن را ترک کردم بازمی‌گردم.' پس برمی‌گردد و آن خانه را خالی و جارو شده و مرتّب می‌بیند. 45آنگاه می‌رود و هفت روح شریرتر از خود را جمع می‌کند و می‌آورد و آن‌ها همه آمده در آنجا ساکن می‌شوند و عاقبتِ آن شخص از اوّلش بدتر می‌شود. وضع مردم شریر این زمانه هم همین‌طور خواهد بود.»
مادر و برادران عیسی
(مرقس 3:31-35؛ لوقا 8:19-21)
46عیسی هنوز مشغول صحبت بود که مادر و برادرانش آمدند و بیرون ایستاده می‌خواستند با او گفت‌وگو کنند. 47پس شخصی به او گفت: «مادر و برادرانت بیرون ایستاده‌اند و می‌خواهند با تو صحبت کنند.»
48عیسی گفت: «مادر من کیست؟ برادرانم چه کسانی هستند؟» 49و به شاگردان خود اشاره کرده فرمود: «این‌ها مادر و برادران من هستند. 50هرکه ارادۀ پدر آسمانی مرا انجام دهد، برادر من، خواهر من و مادر من است.»
اکنون انتخاب شده:
متّی 12: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
