لاویان 4

4
قربانی گناه ناخواسته
1خداوند به موسی فرمود: 2به بنی‌اسرائیل بگو که هرگاه کسی ناخواسته گناه کند و یکی از احکامی را که خداوند به آن‌ها داده است، به‌جا نیاورد، باید طبق این دستورات عمل کند:
3اگر از کاهن اعظم که مسح شده گناهی سر بزند، همۀ قوم گناهکار محسوب می‌شوند. پس وی باید برای کفّارۀ گناه خود، یک گوسالۀ نر را که بی‌عیب باشد به خداوند تقدیم کند. 4گوساله را در برابر ورودی خیمۀ مقدّس بیاورد، دست خود را بر سر آن بگذارد و در حضور خداوند آن‌ را ذبح کند. 5آنگاه آن کاهن مقداری از خونِ قربانی را به داخل خیمۀ مقدّس ببرد. 6در آنجا انگشت خود را در خون فرو برده آن‌ را هفت بار در برابر پردۀ مکان مقدّس بپاشد. 7بعد در حضور خداوند کمی از آن خون را بر چهار شاخ قربانگاهِ بُخور که در خیمۀ مقدّس است، بمالد. بقیّۀ خون را در پای قربانگاه قربانی سوختنی که نزدیک ورودی خیمۀ مقدّس است، بریزد. 8بعد او تمام چربی قربانی گناه و چربی داخل شکم، 9و همچنین قلوه‌ها و چربی روی آن‌ها و بهترین قسمت جگر آن‌ را جدا کند 10و همه را بر قربانگاه قربانی سوختنی، مثل چربی گاو قربانی مشارکت و سلامتی، بسوزاند. 11‏-12امّا باید پوست، گوشت، کلّه، پاچه، اعضای داخلی، دل، روده و سرگین قربانی را به یک محل پاک، در بیرون اردوگاه، جایی که خاکستر را می‌اندازند، ببرد و در آنجا بسوزاند.
13هرگاه تمام بنی‌اسرائیل ناآگاهانه یکی از احکام خداوند را زیر پا گذاشته مرتکب گناه شوند، تمام قوم گناهکار محسوب می‌شوند، حتّی اگر خطا عمدی نباشد. 14وقتی گناه ایشان آشکار گردد، آن‌ها باید گوسالۀ نری را به‌عنوان قربانی گناه به خیمۀ مقدّس بیاورند. 15رهبران قوم در حضور خداوند دست‌های خود را بر سر گوساله بگذارند و آن را در حضور خداوند ذبح کنند. 16بعد کاهن اعظم خون گوساله را به خیمۀ مقدّس بیاورد 17و انگشت خود را در خون فرو بُرده آن‌ را هفت بار در جلوی پرده مقدّس بپاشد. 18سپس کمی از خون را بر چهار شاخ قربانگاه بُخور که در داخل خیمۀ مقدّس است، بمالد و باقی‌ماندۀ خون را نزدیک ورودی خیمۀ مقدّس بپاشد. 19سپس تمام چربی آن‌ را بگیرد و بر قربانگاه بسوزاند. 20کاهن همان کاری را که با گوسالۀ قربانی گناه کرد، با این گوساله هم بکند. به‌این‌ترتیب کفّارهٔ گناهان قوم داده می‌شود و همگی آمرزیده می‌شوند. 21بعد گوسالۀ قربانی شده را به بیرون اردوگاه برده مثل گوسالۀ اوّل بسوزاند. این است قربانی گناه تمام قوم.
22هرگاه یکی از حاکمان ناآگاهانه مرتکب گناه شود و یکی از احکام یَهْوه، خدایش را زیر پا گذارد، گناهکار محسوب می‌گردد. 23هرگاه به گناهی که مرتکب شده است، پی ببرد، باید یک بُزِ نرِ بی‌عیب را برای قربانی بیاورد. 24دست خود را بر سر بُز بگذارد و در قسمت شمالی قربانگاه در جایی که قربانی سوختنی را ذبح می‌کنند، ذبح نماید. این است قربانی گناه. 25بعد کاهن کمی از خون حیوان را با انگشت خود بر چهار شاخ قربانگاه قربانی سوختنی بمالد و باقی‌ماندۀ خون را در پای قربانگاه بریزد. 26تمام چربی آن‌ را، مثل چربی قربانی مشارکت و سلامتی بر قربانگاه بسوزاند. به‌این‌ترتیب، کاهن کفّارهٔ گناه او را می‌دهد و گناه آن حاکم بخشیده می‌شود.
27هرگاه یکی از مردم عادی ناآگاهانه گناه کند و از یکی از احکام خداوند را زیر پا بگذارد، مقصّر شمرده می‌شود. 28وقتی به گناه خود پی ببرد، یک بُز مادّهٔ بی‌عیب را برای کفّارهٔ گناه خود تقدیم کند. 29آنگاه دست خود را بر سر قربانی بگذارد و در قسمت شمالی قربانگاه جایی که قربانی سوختنی را می‌کُشند، ذبح کند. 30کاهن کمی از خون حیوان را با انگشت خود به چهار شاخ قربانگاه قربانی سوختنی بمالد و باقی‌ماندۀ خون را در پای قربانگاه بریزد. 31کاهن تمام چربی آن‌ را مثل چربی قربانی مشارکت و سلامتی جدا کند و بر سر قربانگاه بسوزاند که رایحه‌ای خوش‌بو به مشام خداوند است. به‌این‌ترتیب کاهن برای او کفّاره به‌جا می‌آورد و او آمرزیده خواهد شد.
32هرگاه آن شخص بخواهد برّه‌ای را برای گناه خود قربانی کند، یک برّۀ مادّه بی‌عیب را بیاورد. 33آنگاه دست خود را بر سر حیوان بگذارد و آن‌ را در قسمت شمالی قربانگاه در جایی که قربانی سوختنی را می‌کشند، ذبح کند. 34بعد کاهن کمی از خون حیوان را با انگشت خود به چهار شاخ قربانگاه قربانی سوختنی بمالد و باقی‌ماندۀ خون را در پای قربانگاه بریزد. 35سپس تمام چربی آن‌ را، مثل چربی برّۀ قربانی مشارکت و سلامتی جدا کند، و کاهن آن‌ را همراه قربانی‌هایی که بر آتش برای خداوند تقدیم می‌کردند، بر قربانگاه بسوزاند. به‌این‌ترتیب کاهن قربانی گناه او را به خداوند تقدیم می‌کند و او آمرزیده خواهد شد.

انتخاب شده:

لاویان 4: مژده

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید