ایّوب 24

24
1چرا قادر مطلق وقتی را برای داوری تعیین نمی‌کند؟
چرا آنانی که او را می‌شناسند، هرگز روزهای داوری او را نمی‌بینند؟
2مردم شریر حدودِ زمین را تغییر می‌دهند تا زمین زیادتری به دست آورند.
گلّۀ مردم را می‌دزدند و به چراگاهِ خود می‌برند.
3الاغ‌هاِی یتیمان را می‌ربایند
و گاو بیوه‌زنان را گرو می‌گیرند.
4آن‌ها مردم مسکین را از حقّ خود محروم می‌سازند؛
نیازمندان از ترس آن‌ها خود را مخفی می‌کنند.
5بنابراین مردم فقیر مانند الاغ‌های وحشی
به‌خاطر به دست آوردن خوراک برای خود و فرزندانشان،
در بیابان زحمت می‌کشند.
6در کشتزاری که مال خودشان نیست درو می‌کنند
و در تاکستان شریران خوشه می‌چینند.
7شب‌ها برهنه و بدون لباس در سرما می‌خوابند.
8در زیر بارانِ کوهستان خیس می‌شوند
و به صخره‌ها پناه می‌برند.
9اشخاص ظالم، کودکان یتیم را از آغوش مادرانشان می‌ربایند
و اطفال فقیران را در مقابل قرض خود گرو می‌گیرند.
10این مردم مسکین، برهنه و با شکم گرسنه
محصول دیگران را حمل می‌کنند.
11از زیتون روغن می‌کشند،
و تشنه‌لب در چرخُشت، انگور پایمال می‌کنند.
12صدای ناله و فریاد ستمدیدگان و زخمیانِ در حال مرگ، از شهر به گوش می‌رسد که کمک می‌طلبند،
امّا خدا به نالۀ آن‌ها اعتنا نمی‌کند.
13آن‌ها کسانی هستند که بر ضد نور طغیان می‌کنند!
راه آن‌ را نمی‌شناسند و در آن راه نمی‌روند.
14آدم‌کشان صبح زود برمی‌خیزند
تا مردم فقیر و محتاج را به قتل برسانند،
و در شب دزدی می‌کنند.
15زناکاران منتظر سپیده‌دَم هستند
و صورت خود را می‌پوشانند تا کسی آن‌ها را نبیند.
16شب‌ها برای دزدی دیوار خانه‌های مردم را سوراخ می‌کنند
و هنگام روز خود را پنهان می‌کنند تا روی روشنی را نبینند.
17شب تاریک برای آن‌ها همچون روز روشن است،
زیرا تاریکی رفیق آن‌ها است.
صوفر:
18اشخاص شریر دستخوش سیل و توفان می‌شوند
و زمین آن‌ها مورد لعنت خدا قرار گرفته
بی‌ثمر می‌ماند.
19همچنان‌ که خشکی و گرما، آب برف را تبخیر می‌کند،
گناهکاران در کام مرگ فرو می‌روند.
20حتّی مادرانشان هم آن‌ها را از یاد می‌برند و فراموش می‌کنند،
و آن‌ها همچون درختی شکسته، توسط کرم‌ها خورده می‌شوند.
21به زنان بدون فرزند آزار می‌رسانند
و به بیوه‌زنان احسان نمی‌کنند.
22خدا باقدرت خود ظالمان را نابود می‌سازد.
وقتی خدا بر ضد ایشان برمی‌خیزد، آن‌ها امیدی به زندگی نخواهند داشت.
23شاید خدا به آن‌ها در زندگی امنیّت ببخشد
و از آن‌ها حمایت کند، ولی همیشه مراقب رفتار آن‌ها است.
24شریران برای مدّتی موفّق می‌شوند،
لیکن به‌زودی مثل علف، پژمرده شده
مانند خوشه‌های گندم، بُریده می‌شوند.
25اگر غیراز این است، آیا کسی می‌تواند سخنان مرا تکذیب کند
و نشان دهد که گفته‌هایم پوچ هستند؟

اکنون انتخاب شده:

ایّوب 24: مژده

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید