یعقوب 4

4
علاقه به مادیات
1جنگ‌وجدال میان شما از کجا سرچشمه می‌گیرند؟ آیا علّت آن‌ها خواهش‌های نفسانی شما نیست، خواهش‌هایی که در تمام اعضای بدن شما در ستیز هستند؟ 2شما در حسرت چیزهایی هستید که ندارید؛ پس به‌خاطر آن‌ها حاضرید دیگران را بکُشید. حسد می‌ورزید، ولی نمی‌توانید آنچه را که می‌خواهید به دست آورید؛ پس با یکدیگر به جنگ‌وجدال می‌پردازید. شما آنچه را که می‌خواهید ندارید چون آن‌ را از خدا نخواسته‌اید. 3اگر از خدا هم بخواهید، دیگر حاجت شما برآورده نمی‌شود، چون با نیّت بد و به‌منظور ارضای هوس‌های خود آن‌ را می‌طلبید. 4ای مردم خیانتکار و بی‌وفا، آیا نمی‌دانید که دلبستگی به این دنیا، دشمنی با خدا است؟ هرکه بخواهد دنیا را دوست داشته باشد، خود را دشمن خدا می‌گرداند. 5آیا تصوّر می‌کنید کلام‌ خدا بی‌معنی است وقتی می‌فرماید: «خدا به آن روحی که خود در دل انسان قرار داده، به‌شدّت علاقه دارد»#4‏:5 این آیه در بعضی از ترجمه‌ها این‌طور ادامه دارد: «خدا به آن روحی که خود در دل انسان قرار داده، به‌شدّت علاقه دارد و نمی‌تواند تمایل انسان را به چیزی جز خود تحمّل نماید»؟ ؟ 6امّا فیضی که خدا می‌بخشد، بسی بیشتر است، زیرا نوشته شده است: «خدا با متکبّران مخالفت می‌کند و به فروتنان فیض می‌بخشد.»#4‏:6 نقل قول از امثال سلیمان ۳‏:۳۴
7پس از خدا اطاعت کنید و در مقابل ابلیس مقاومت نمایید تا از شما بگریزد. 8به خدا نزدیک شوید که او نیز به شما نزدیک خواهد شد. ای گناه‌کاران، دست‌های خود را بشویید. ای ریاکاران، دل‌های خود را پاک سازید، 9ماتم بگیرید، گریه و ناله کنید. خندۀ شما به گریه و شادی شما به غم مبدّل شود. 10در پیشگاه خدا فروتن شوید و او شما را سرافراز خواهد ساخت.
داوری‌کردن نسبت به دیگران
11ای برادران، از یکدیگر بد نگویید. کسی‌ که از دیگری بد بگوید و یا نسبت به او داوری کند از شریعت بد گفته و آن‌ را محکوم ساخته است. اگر نسبت به شریعت داوری کنی، تو داور شریعت شده‌ای و نه به‌جا آورندۀ آن. 12قانونگذار و داور یکی است، یعنی همان‌که قادر است انسان را نجات بخشد یا هلاک سازد. پس تو کیستی که دربارۀ همسایۀ خود داوری می‌کنی؟
لاف‌ زدن
13ای کسانی‌ که می‌گویید: «امروز یا فردا به فلان شهر می‌رویم و در آنجا یک‌سال تجارت می‌کنیم و سود فراوان می‌بریم،» 14ولی نمی‌دانید فردا چه خواهد شد، حیات شما مثل بخاری است که لحظه‌ای دیده می‌شود و بعد ناپدید می‌شود. 15در عوض آن، شما باید بگویید: «اگر خدا بخواهد، زنده می‌مانیم و چنین و چنان می‌کنیم.» 16امّا شما از خودستایی لذّت می‌برید و این‌گونه فخر خطا است.
17بنابراین کسی‌ که بداند کار نیک چیست و آن‌ را انجام ندهد، گناه کرده است.

اکنون انتخاب شده:

یعقوب 4: مژده

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید