اِشعیا 63

63
پیروزی خداوند بر سایر ملل
1این کیست که از جانب شهر بُصره در اَدوم می‌آید؟ این کیست که با چنین لباس قرمز، باشکوه و جلال و باقدرت و عظمت پیش می‌رود؟
این خدا است، ‌خدای قادر و نجات‌دهنده، که می‌آید تا پیروزی خود را اعلام کند.
2چرا جامه‌ات سرخ‌رنگ است، مانند لباس کسی که انگور را زیر پا لِه می‌کند؟
3خداوند در پاسخ می‌گوید: «من ملّت‌ها را مثل انگور زیر پا لِه کردم، و هیچ‌کس به کمک من نیامد. در خشم خود آن‌ها را لگدمال کردم، و لباسم از خون آن‌ها سرخ‌فام شده است. 4چون روز انتقام در قلب من بود؛ و زمان نجات قوم من فرارسیده بود. 5وقتی نگاه کردم و دیدم کسی به یاری من نیامده، متعجّب شدم. امّا خشم من مرا قوی ساخت و پیروزی از آن من شد. 6در خشم خود، تمام ملّت‌ها را پایمال و خُرد کردم و خون آن‌ها را بر زمین ریختم.»
نیکی خداوند برای اسرائیل
7از محبّت بی‌پایان خداوند سخن خواهم گفت؛
او را به‌خاطر آنچه برای ما انجام داده، سپاس خواهم گفت.
او قوم اسرائیل را به‌خاطر رحمت و محبّت پایدار خود
به فراوانی برکت داده است.
8خداوند گفت: «آن‌ها قوم من هستند؛ فرزندانی که فریبکار نخواهند بود.» و به همین دلیل آن‌ها را 9از تمام درد و رنجشان نجات داد. محبّت و شفقّت خود خدا بود که آن‌ها را نجات داد و نه حضور فرشته‌ای. او آن‌ها را مانند زمان‌های گذشته سرافراز کرده حافظ و نگه‌دار آن‌ها شد. 10امّا آن‌ها بر ضد او طغیان کرده روح مقدّس او را محزون نمودند. به‌این‌جهت، خداوند دشمن آن‌ها شده برضد ایشان جنگید.
11آن‌ها روزهای گذشته، یعنی ایّام موسی بندۀ خداوند، را به‌خاطر آوردند و پرسیدند: «کجا است او که آن‌ها را با شبانان گلّه‌اش از میان دریا گذراند؟ کجا است او که روح مقدّس خود را در میان ایشان قرار داد؟ 12‏-13کجا است او که دست راست پُرجلالش را به موسی داد، او که آب‌های دریا را شکافت تا نام خود را جاودان سازد؟»
تحت رهبری خداوند، آن‌ها مانند اسبی که از میان بیابان می‌گذرند، نلغزیدند. 14روح خداوند به آن‌ها مثل گلّه‌ای که به‌ دشت فرود می‌آید، آرامش عطا فرمود. او قوم خود را رهبری کرد تا نام خود را پُرشکوه سازد.
دعا برای رحمت و یاری
15ای خداوند، از آسمان، از آن مکان مقدّس و پُرجلال خود، بر ما نظر افکن. کجا است آن توجّه و غیرت تو؟ کجا است قدرت تو؟ کجا است آن محبّت و رحمت تو؟ ما را فراموش نکن 16تو پدر ما هستی. اگرچه ابراهیم ما را نشناسد و اسرائیل ما را به‌جا نیاورد، امّا تو، ای خداوند، پدر ما هستی، کسی‌ که همیشه ما را نجات داده است. 17چرا می‌گذاری از راه تو منحرف شویم؟ چرا می‌گذاری آن‌قدر خودرأی شویم که از تو روی برگردانیم؟ ای خداوند، به‌خاطر خادمان خود، و به‌خاطر قومی که همیشه به تو تعلّق داشته‌اند، بازگرد.
18‌قوم مقدّس تو برای زمانی کوتاه به‌وسیلهٔ دشمنان تو رانده شده بود. آن‌ها معبد مقدّس تو را پایمال کردند. 19ما مانند مردمی شده‌ایم که تو هرگز بر آن‌ها حکومت نکرده بودی، مانند آنانی که به نام تو خوانده نشده‌اند.

اکنون انتخاب شده:

اِشعیا 63: مژده

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید