اِشعیا 58
58
روزۀ واقعی
1خداوند می‌گوید: «صدای خود را مانند صدای شیپور بلند کن و فریاد بزن! به قوم من، اسرائیل، دربارۀ گناهانشان هشدار بده! 2آن‌ها هر روز برای عبادت نزد من می‌آیند و ادّعا می‌کنند که مشتاقند راه‌ها و تعالیم مرا بدانند. آن‌ها می‌گویند از من قوانین عادلانه می‌خواهند و از پرستش من خشنود هستند.»
3مردم می‌پرسند: «چرا روزه بگیریم اگر خدا به ما بی‌اعتنا است؟ چرا از گرسنگی رنج ببریم، اگر او به ما توجّه نمی‌کند؟»
خداوند به آن‌ها می‌گوید: «حقیقت این است که شما در همان وقتی‌که روزه می‌گیرید، به فکر منافع خود می‌باشید و به کارگران خود ستم می‌کنید. 4روزۀ شما، شما را پرخاش‌گر می‌کند و شما همیشه در جنگ‌وجدال هستید. آیا فکر می‌کنید این نوع روزه باعث می‌شود من به دعای شما گوش کنم؟ 5وقتی شما روزه می‌گیرید، بدن خود را رنجور می‌کنید؛ سرهای خود را مثل تیغه‌های علف صحرا در برابر باد، خَم می‌کنید و بستر خود را بر پلاس و خاکستر می‌گسترانید. آیا این است آنچه شما روزه می‌نامید؟ آیا فکر می‌کنید من از این نوع روزه خشنودم؟
6«روزه‌ای که من می‌پسندم این است: زنجیرهای ستمکاری و یوغ‌های بی‌عدالتی را بگسلید و بگذارید ستمدیدگان آزاد شوند. 7گرسنگان را در غذای خود سهیم کنید، و درِ خانه‌های خود را به روی فقیران و بی‌خانمانان باز کنید. به کسانی که چیزی برای پوشیدن ندارند، لباس بدهید و از کمک کردن به اقوام خود دریغ نکنید.
8«در‌آن‌صورت، نور تو مانند طلوع آفتاب خواهد درخشید و زخم‌های تو به‌زودی شفا خواهند یافت. من همیشه با تو خواهم بود و تو را نجات خواهم داد، و حضور من تو را از هر جهت حمایت خواهد کرد. 9وقتی دعا کنی، به تو پاسخ خواهم داد، و وقتی مرا بخوانی به تو جواب خواهم داد.
«اگر به ستمگری، رفتار ناشایست و گفتار زشت خود خاتمه دهی، 10و اگر گرسنگان را سیر کرده، نیاز محتاجان را برآوری، آنگاه تیره‌گی‌های اطرافت به روشنایی نیم‌روز مبدّل خواهد شد 11و من خداوند پیوسته هادی تو خواهم بود و حتّی درمکان‌های خشک، تو را سیراب خواهم کرد. من تو را قوّت خواهم داد و تو مانند باغی خواهی بود که آب فراوان دارد و مثل چشمه‌ای که هیچ‌وقت خشک نمی‌شود. 12قوم تو در همان جایی که از قدیم ویران شده بود، بر روی بنیادهای قدیمی، بنایی نو خواهد ساخت. مردم از تو به‌عنوان کسی یاد خواهند کرد که دیوارهای شهر را دوباره ساخت و خانه‌های ویران را بازسازی کرد.»
پاداش نگه‌داری سَبَّت
13خداوند می‌گوید: «اگر تو سَبَّت را به‌عنوان یک روز مقدّس نگه داری و در آن روز در پی منافع خود نباشی، اگر برای روز مقدّس من ارزش قائل شوی و از سفر، کار و صحبت‌های بیهوده خودداری کنی، 14آنگاه آن شادمانی که از خدمت کردن به من عاید می‌شود، از آن تو خواهد بود. کاری می‌کنم که در سراسر عالم مردم حرمت تو را نگاه دارند و از سرزمینی که من به جدّ تو، یعقوب، دادم لذّت ببری. من، خداوند، این را گفته‌ام.»
انتخاب شده:
اِشعیا 58: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023