خروج 12
12
عید فِصَح
1خداوند در مصر به موسی و هارون گفت: 2«این ماه برای شما ماه اوّل سال باشد. 3به تمام جماعت اسرائیل بگو: هر خانواده در روز دهم این ماه، باید برّه یا بُزغاله‌ای برای خود بگیرد. 4اگر یک برّه برای تعداد یک خانواده زیاد است، برّه را با همسایۀ مجاور خود تقسیم کنند و هر خانواده مقدار لازم را برای افراد خانواده‌اش بردارد. 5برّه یا بُزی که انتخاب می‌کنید، باید یک‌ساله، نر و بی‌عیب باشد. 6آن را تا روز چهاردهم همین ماه نگاه دارید. آنگاه تمام جماعت بنی‌اسرائیل برّه‌های خود را در عصر آن روز ذبح کنند. 7سپس مقداری از خون آن را بردارید و بر دو طرف چهارچوب و بر سر درِ خانه‌ای که حیوان در آن خورده می‌شود، بمالید. 8در همان شب، آن را کباب کرده با سبزیجات تلخ و نان بدون خمیرمایه بخورید. 9این گوشت را خام و یا آب‌پز نخورید، بلکه تمام آن را همراه با کلّه و پاچه و روده‌های آن را روی آتش کباب کنید. 10هیچ‌چیزی از آن را تا صبح نگاه ندارید و اگر چیزی از آن باقی ماند، آن را با آتش بسوزانید. 11موقع خوردن آن، کمربند خود را ببندید، کفش خود را به پا کنید، عصای خود را به دست بگیرید و آن را باعجله بخورید. این عید فِصَح#12:11 فِصَح به معنی «گذشتن از روی چیزی» در این زمینه، گذشتن از روی خانه‌های یهودیان که خون برّه را بر سر در خانه‌های خود مالیده بودند. خداوند است.
12«در آن شب من از سرزمین مصر عبور خواهم کرد و تمام نخست‌زادگان مصری، چه انسان و چه حیوان، همه را خواهم کشت. من، خداوند هستم و بر تمام خدایان مصر داوری خواهم کرد. 13خونی که بر خانۀ خود مالیده‌اید، نشانه‌ای است که شما در آنجا زندگی می‌کنید، و چون آن نشانه را ببینم، از آن عبور خواهم کرد و وقتی‌که مصریان را هلاک می‌کنم، به شما هیچ آسیبی نخواهد رسید. 14آن روز برای شما یک روز یادبود خواهد بود؛ شما آن را به‌عنوان عید برای خداوند همیشه جشن بگیرید. این عید در بین شما یک رسم همیشگی باشد و نسل بعد از نسل آن را جشن بگیرید.»
عید نان فطیر
15خداوند گفت: «مدّت هفت روز نان بدون خمیرمایه بخورید. در همان روز اوّل، تمام خمیرمایه را از خانۀ خود دور بریزید. اگر کسی در این هفت روز نان خمیرمایه‌دار بخورد، باید از قوم من منقطع شود. 16در روز اوّل و همچنین در روز هفتم این جشن، باید برای عبادت گردهم آیید. در این دو روز نباید هیچ کاری انجام دهید. فقط می‌توانید غذایی را که باید خورده شود آماده کنید. 17شما باید عید نان فطیر را نگاه دارید، زیرا در چنین روزی بود که طایفه‌های شما را از مصر بیرون آوردم. بنابراین شما باید نسل بعد از نسل این عید را جشن بگیرید. 18شما باید از غروب روز چهاردهم ماه اوّل تا غروب روز بیست و یکم، نان بدون خمیرمایه بخورید. 19برای هفت روز نباید خمیرمایه در خانه‌های شما پیدا شود و اگر کسی در این مدّت چیزی با خمیرمایه بخورد، چه غریب و چه اهل آنجا، باید از جماعت اسرائیل منقطع شود. 20هیچ‌چیزی که خمیرمایه داشته باشد نخورید؛ بلکه فقط نان فطیر بخورید.»
اوّلین عید فِصَح
21موسی تمام رهبران قوم اسرائیل را صدا کرد و به آن‌ها گفت: «هرکدام از شما برّه یا بُزغاله‌ای مناسب خانوادۀ خود انتخاب کنید و آن را برای عید فِصَح ذبح کنید. 22یک شاخه از بوتهٔ زوفا بردارید و آن را در خون حیوان که در تشت ریخته شده فرو کنید. سپس آن را به سر در و دو طرف چهارچوب خانه‌های خود بمالید و هیچ‌یک از شما تا صبح از خانه بیرون نرود، 23زیرا هنگامی‌که خداوند از مصر عبور می‌کند تا مصریان را بکُشد، خونی را که بر سردر و دو طرف چهارچوب خانه‌ٔ شما است، خواهد دید و از آن رد شده اجازه نخواهد داد که فرشتۀ مرگ به خانه‌های شما داخل شود و شما را هلاک کند. 24شما و فرزندان شما باید این احکام را برای همیشه نگه دارید. 25وقتی به سرزمینی که خداوند به شما وعده داده است وارد شدید، باید این مراسم را به‌جا آورید. 26وقتی فرزندان شما بپرسند، 'معنی این مراسم چیست؟' 27پاسخ بدهید، این مراسم قربانی فِصَح برای خداوند است، زیرا او در مصر از خانه‌های بنی‌اسرائیل رد شد و مصریان را هلاک کرد، ولی از سر ما گذشت.»
پس بنی‌اسرائیل زانو زدند و خداوند را پرستش کردند. 28سپس رفتند و آنچه را که خداوند توسط موسی و هارون دستور داده بود، انجام دادند.
مرگ نخست‌زادگان
29در نیمه‌های شب خداوند تمام نخست‌زادگان مصری، از نخست‌زادهٔ فرعون که جانشین او است، گرفته تا نخست‌زادۀ اسیری که در زندان بود و همچنین نخست‌زادۀ حیوانات، همه را کشت. 30در آن شب فرعون و درباریان و همۀ مصریان بیدار شدند و شیون عظیمی در مصر برپا شد، زیرا خانه‌ای نبود که در آن کسی نمرده باشد. 31در همان شب فرعون، موسی و هارون را فراخواند و به آن‌ها گفت: «برخیزید و از سرزمین من بیرون بروید. شما و تمامی قوم اسرائیل از کشور من خارج شوید و همان‌طور که می‌خواستید خداوند را پرستش کنید. 32گلّه‌ها و رمه‌های خود را بردارید و بروید. برای من نیز برکت بطلبید.»
خروج از مصر
33مصریان اصرار می‌کردند که بنی‌اسرائیل هرچه زودتر سرزمین آن‌ها را ترک کنند، چون می‌گفتند: «اگر شما از اینجا نروید همۀ ما خواهیم مرد.» 34پس بنی‌اسرائیل خمیرهای بدون خمیرمایهٔ خود را برداشتند و آن‌ها را در بالاپوش خود پیچیدند و بردوش خود حمل کردند. 35بنی‌اسرائیل همان‌طور که موسی به ایشان گفته بود، از مصریان زینت آلات طلا و نقره و لباس خواستند. 36خداوند نظرِ لطفِ مصریان را نسبت به بنی‌اسرائیل برانگیخته بود به‌طوری‌که هرچه می‌خواستند به آن‌ها می‌دادند. به‌این‌ترتیب، بنی‌اسرائیل اموال مصریان را به تاراج بردند.
37بنی‌اسرائیل که تعداد آن‌ها علاوه بر زن‌ها و بچّه‌ها در حدود شش‌صد هزار مرد بود، پیاده از رعمسیس به سُکّوت کوچ کردند. 38عدّۀ زیادی از قوم‌های دیگر نیز همراه با گلّه‌ها و رمه‌ها و حیواناتِ دیگر با آن‌ها رفتند. 39آن‌ها از خمیر بدون خمیرمایه که از مصر با خود آورده بودند، نان فطیر پختند، زیرا که باعجله از مصر بیرون رانده شده بودند و فرصتی برای تهیّهٔ توشهٔ راه نداشتند. 40بنی‌اسرائیل مدّت چهارصد و سی سال در مصر زندگی کرده بودند. 41درست در آخرین روز چهارصد و سی سال، تمام طایفه‌های قوم خداوند از مصر بیرون رفتند. 42در آن شب بود که خداوند از آن‌ها پاسداری کرده ایشان را از سرزمین مصر بیرون آورد و این همان شبی است که بنی‌اسرائیل باید نسل بعد از نسل در آینده به یاد خداوند باشند.
احکام عید فِصَح
43خداوند به موسی و هارون گفت: «احکام عید فِصَح عبارت‌اند از: هیچ بیگانه‌ای نباید از غذای فِصَح بخورد، 44امّا هر غلامی که شما خریده و ختنه کرده‌اید، می‌تواند از آن بخورد. 45خارجیان یا کارگر روزمزد از آن نخورد. 46تمام آن غذا باید در همان خانه خورده شود؛ چیزی از آن نباید بیرون برده شود و هیچ‌یک از استخوان‌های آن شکسته نشود. 47تمام جماعت اسرائیل این عید را نگاه دارند. 48کسی که ختنه نشده از آن نخورد، امّا اگر یک خارجی در بین شما باشد و بخواهد عید را برای خداوند نگه دارد، اوّل باید تمام مردان اهل خانه‌اش ختنه شوند و بعد، مانند اهالی آنجا، آن عید فِصَح را نگاه دارد. بعد از آن او مانند اهالی آنجا خواهد بود. 49این احکام برای کسی که اسرائیلی است و یا شخص خارجی‌ای که در میان شما ساکن شده است، یکی است.» 50تمام بنی‌اسرائیل اطاعت کردند و آنچه را که خداوند به موسی و هارون فرموده بود، انجام دادند. 51در آن روز خداوند تمام طایفه‌های بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد.
اکنون انتخاب شده:
خروج 12: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023