جامعه 12
12
1آفرینندۀ خود را در روزهای جوانی‌ات به‌یاد آور پیش از آنکه روزهای سخت برسند و سال‌هایی فرارسند که بگویی: «من دیگر از زندگی لذّتی نمی‌برم.» 2قبل از آنکه آفتاب و ماه و ستارگان تاریک شوند، و ابرها پس از باران بازگردند، آفرینندۀ خود را به‌یاد آور. 3آنگاه دست‌هایت که از تو محافظت می‌کنند بلرزند و پای‌هایت سُست گردند، دندان‌هایت بیفتند و دیگر نتوانی غذا بخوری، و چشمانت کم‌نور شوند، 4و گوش‌هایت سنگین گشته نتوانند سرو‌صدای کوچه و آواز آسیاب و نوای موسیقی را بشنوند، امّا صدای پرندگان از خواب بیدارت کند، 5از بلندی بترسی، و با هراس راه بروی، موهای سرت سفید شوند، دیگر اشتیاقت شعله نکشد و اشتهایت را از دست بدهی.#12:5 در آیه‌های ۳-۵ معنای اصطلاحات عبری که بکار برده شده توضیح داده شده است.
ما رهسپار ابدیّت خواهیم شد و در کوچه‌ها نوحه‌گری خواهد بود؛ 6رشتۀ نقره‌ای گسسته می‌شود و جام طلا بشکند می‌شکند و کوزه در کنار چشمه خُرد می‌گردد و چرخ بر سر چاه می‌شکند. 7بدن ما که از خاک سرشته شده است، به خاک برمی‌گردد و روح نزد خدا که آن را به ما بخشیده بود، برمی‌گردد.
8واعظ می‌گوید: «بیهودگی است! بیهودگی است! همه‌‌چیز بیهودگی است!»
سخن آخر
9واعظ چون شخص دانایی بود، آنچه را که می‌دانست به مردم تعلیم داد و پس از تحقیق و ارزیابی، امثال زیادی را نوشت. 10واعظ کوشش زیادی کرد تا حقایق را با زبان ساده و عبارات شیرین بیان کند.
11کلام حکیمان مانند سیخک گاورانان است، و گفته‌های آن‌ها همچون میخ‌هایی است که یک شبان آن‌ها را محکم به زمین کوبیده باشد.
12امّا فرزندم، علاوه بر این‌ها، آگاه باش؛ نوشتن کتاب‌ها پایانی ندارد و مطالعۀ زیاد انسان را خسته می‌سازد.
13خلاصه کلام این است که انسان باید از خدا بترسد و اوامر او را به‌جا آورد، زیرا که تمام وظیفۀ او این است؛ 14چون خدا هر کار خوب یا بد انسان را، حتّی اگر در خفا هم انجام شده باشد، داوری خواهد کرد.
اکنون انتخاب شده:
جامعه 12: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023