تثنیه 5

5
ده فرمان
(خروج 20‏:1‏-17)
1موسی قوم اسرائیل را گرد هم آورد و به آن‌ها گفت: «ای قوم اسرائیل به فرایض و قوانینی که امروز به شما می‌دهم، گوش بدهید. آن‌ها را بیاموزید و به‌دقّت از آن‌ها اطاعت کنید. 2یَهْوه، خدای ما در کوه سینا پیمانی با ما بست. 3خداوند این پیمان را فقط با پدران ما نبست، بلکه با همۀ ما که امروز اینجا زنده هستیم. 4خداوند در آن کوه از میان آتش با شما روبه‌رو حرف زد. 5در آن موقع من بین خداوند و شما ایستاده بودم، زیرا شما از آن آتش می‌ترسیدید و به بالای کوه نرفتید.
«خداوند گفت، 6'من یَهْوه، خدای شما هستم که شما را از مصر و از بردگی آزاد کردم.
7«'به‌غیراز من خدای دیگری نداشته باش.
8«'هیچ مجسمه یا تمثالی برای خود مساز، چه از آنچه بالا در آسمان باشد و یا پایین در زمین و یا در آب‌های زیر زمین. 9در مقابل هیچ بُتی سجده نکن و آن‌ را پرستش منما، زیرا من یَهْوه، خدای تو خدایی پُرغیرت هستم و انتقام پدران را از فرزندانشان تا نسل سوّم و چهارم از کسانی‌که از من نفرت دارند، می‌گیرم. 10امّا من محبّت پایدار خود را به کسانی‌که مرا دوست می‌دارند و از احکام من اطاعت می‌کنند تا هزار نسل نشان خواهم داد.
11«'نام یَهْوه، خدای خود را برای مقاصد شریرانه بر زبان میاور، زیرا خداوند کسی را که نام او را بیهوده بر زبان بیاورد، بی‌سزا نخواهد گذاشت.
12«'روز سَبَّت را به‌خاطر داشته باش و آن‌ را مقدّس بشمار، چون یَهْوه، خدایت به تو فرمان داده است. 13شش روز کار کن و تمام کارهایت را انجام بده، 14ولی روز هفتم، روز استراحت و مخصوص یَهْوه، خدای تو است. در آن روز هیچ‌‌کس کار نکند، نه خودت، نه فرزندانت، نه غلامت، نه کنیزت، نه حیواناتت و نه غریبی که نزد تو است. 15به‌یاد آور که در سرزمین مصر برده بودی و یَهْوه، خدایت، تو را با دست‌های نیرومند خویش بیرون آورد؛ به این دلیل یَهْوه، خدای تو به تو امر کرد تا روز سَبَّت را نگه داری.
16«'پدر و مادر خود را همان‌طور که یَهْوه، خدای تو به تو فرمان داده است احترام کن تا کامیاب گردی و عمرت در سرزمینی که یَهْوه، خدایت به تو می‌بخشد، طولانی شود.
17«'قتل نکن.
18«'زنا نکن.
19«'دزدی نکن.
20«'بر ضد همسایۀ خود شهادت دروغ نده.
21«'به زن همسایهٔ خود طمع نکن و حسرت خانهٔ همسایهٔ خود، یا مزرعه‌اش، یا غلامش، یا کنیزش، یا گاوش، و الاغش یا هر چیزی را که مال همسایه‌ات می‌باشد، نداشته باش.'
22«خداوند این احکام را در کوه سینا با آواز بلند از میان آتش، ابر و تاریکی غلیظ اعلام فرمود و چیز دیگری به آن‌ها نیفزود. او آن‌ها را بر دو لوح سنگی نوشت و به من داد.
ترس مردم
(خروج 20‏:18‏-21)
23«چون شما صدای او را از میان تاریکی شنیدید و کوه را که در آتش شعله‌ور بود، دیدید، با سران طایفه‌های خود نزد من آمدید 24و گفتید، 'یَهْوه، خدای ما جلال و عظمت خود را به ما نشان داد و ما صدای او را از میان آتش شنیدیم. امروز دیدیم که این امکان وجود دارد که خدا با انسان صحبت کند و انسان زنده بماند. 25پس حال چرا بمیریم؟ چون اگر بیش از این صدای یَهْوه، خدای خود را بشنویم حتماً می‌میریم، زیرا این آتش هولناک ما را خواهد سوزاند؛ 26تا‌به‌حال هیچ انسانی نتوانسته‌ است که صدای خدای زنده را چنان‌که ما از میان آتش شنیدیم، بشنود و زنده بماند. 27پس خودت برو و به همۀ سخنان یَهْوه، خدای ما گوش بده. بعد بیا و هرآنچه را که یَهْوه، خدای ما فرمود به ما بگو و ما به اوامر خداوند گوش خواهیم داد و از آن‌ها اطاعت خواهیم کرد.'
28«خداوند سخنان شما را هنگامی‌که با من سخن می‌گفتید، شنید و گفت، 'من سخنانی را که این مردم به تو گفتند، شنیدم. آنچه گفتند نیکو است. 29کاش همواره چنین می‌اندیشیدند و از من می‌ترسیدند و تمام فرمان‌های مرا به‌جا می‌آوردند تا خودشان و فرزندانشان تا ابد سعادتمند باشند. 30حال برو و به آن‌ها بگو که به چادرهای خود بازگردند. 31امّا تو همین‌جا در حضور من بمان و من تمام احکام، فرایض و قوانین خود را به تو می‌دهم تا تو به آن‌ها تعلیم بدهی و آن‌ها همه را در آن سرزمینی که به آن‌ها می‌بخشم، به‌جا آورند.'
32«پس دقّت کنید تا طبق آنچه یَهْوه، خدای شما به شما فرمان داده است، عمل کنید و به هیچ‌وجه از آن‌ها سرپیچی ننمایید. 33طریقی را که یَهْوه، خدایتان به شما امر فرموده دنبال کنید تا در سرزمینی که تصرّف خواهید کرد، زندگی طولانی و آسود‌ه‌ای داشته باشید.

اکنون انتخاب شده:

تثنیه 5: مژده

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید