عاموس نبی 5
5
دعوت به توبه
1ای مردم اسرائیل، به سوگ‌نامه‌ای که برای شما می‌خوانم، گوش دهید:
2اسرائیل باکره فرو افتاده است
و هرگز برنخواهد خاست.
او در زمین خود رها گشته،
و کسی نیست که به او کمک کند تا برخیزد.
3خداوند متعال چنین می‌گوید: «از یک شهر اسرائیل یک هزار نفر به جنگ می‌روند، امّا تنها یک‌صد نفر زنده برمی‌گردند. از شهر دیگری صد نفر فرستاده می‌شوند، ولی فقط ده نفر زنده می‌مانند.»
4خداوند به مردم اسرائیل می‌گوید: «مرا بطلبید تا زنده بمانید. 5به بِیت‌ئیل برای عبادت نروید، در جِلجال اجتماع نکنید و به شهر بِئِرشِبَع داخل نشوید، زیرا مردم جِلجال تبعید خواهند گردید و مردم بِیت‌ئیل نابود خواهند شد.»
6در طلب خداوند باشید تا زنده بمانید، وگرنه غضب او مثل آتش شعله‌ور خواهد شد و قوم اسرائیل را خواهد سوزاند و مردم بِیت‌ئیل را از بین خواهد بُرد و کسی نمی‌تواند آن را خاموش سازد. 7شما محکوم به فنا هستید، زیرا عدالت را پایمال می‌کنید و مردم را از حقّشان محروم می‌سازید.
8کسی که ستارگان آسمان،
ثریا و جبّار را آفرید،
او که تاریکی را به صبح روشن
و روز را به شب تبدیل می‌کند،
او که آب‌های دریا را جمع کرده
بر زمین می‌باراند،
نام او یَهْوه است.
9او نیرومندان را با قلعه‌هایشان نابود می‌سازد.
10شما از کسانی که پیرو عدالت می‌باشند و راست‌گو هستند، نفرت دارید. 11بر مردم مسکین و فقیر ظلم می‌کنید و غلّه‌هایشان را به‌زور می‌گیرید. بنابراین در خانه‌هایی که از سنگ‌های خوش‌تراش بنا کرده‌اید، زندگی نخواهید کرد و از شراب تاکستان‌های زیبایی که کاشته‌اید، نخواهید نوشید، 12زیرا من می‌دانم که گناهان زیاد و خطاهای بزرگی را مرتکب شده‌اید. به اشخاص درستکار آزار می‌رسانید، رشوه می‌گیرید و عدالت را از مردم مسکین بازمی‌دارید. 13پس در این زمان بهترین کار سکوت است، زیرا که زمان بدی است.
14پس نیکویی کنید و از شرارت دست بکشید تا زنده بمانید. آنگاه یَهْوه، خدای متعال، چنان‌که ادّعا می‌کنید، همراه شما و مددکار شما خواهد بود. 15از بدی بپرهیزید و خوبی را دوست بدارید و در داوری عدالت را برقرار سازید. شاید خداوند قادر مطلق بر بازماندگان این قوم رحمت کند.
16یَهْوه، خدای قادر مطلق، می‌گوید: «از تمام سبزه‌های شهر صدای ناله و شیون برمی‌خیزد و حتّی دهقانان دعوت می‌شوند تا با نوحه‌خوانان نوحه‌گری کنند. 17در تاکستان‌ها ناله و شیون برپا می‌شود، زیرا من برای مجازات شما می‌آیم.»
18وای به حال شما که در آرزوی فرارسیدن روز خداوند هستید! آن روز چه فایده‌ای برای شما خواهد داشت؟ زیرا در آن روز تاریکی را خواهید دید، نه روشنی را. 19شما مانند کسی خواهید بود که از شیری فرار کند و با خرسی روبه‌رو گردد؛ یا مانند کسی که به خانۀ خود داخل شود و دست خود را بر دیوار بگذارد و مار او را بگزد. 20روز خداوند، تاریکی را ایجاد می‌کند و اثری از روشنی نخواهد بود. آن روز، روزِ تاریکی محض خواهد بود؛ نور و روشنایی به چشم نخواهد خورد.
21خداوند می‌گوید: «من از عیدهایتان بیزارم و از محافل مذهبی شما نفرت دارم. 22قربانی‌های سوختنی و هدایای غلّه شما را نخواهم پذیرفت و به قربانی حیوانات چاقی که جهت شکرگزاری می‌آورید توجّهی نخواهم داشت. 23سرود حمد خود را به گوش من نرسانید. نوای چنگ شما را نخواهم شنید. 24به‌عوض، بگذارید که عدالت مثل آب و انصاف مانند نهری همیشه در جریان باشد.
25«ای قوم اسرائیل، در مدّت چهل سالی که در بیابان بودید، آیا برای من قربانی و هدیه می‌آوردید؟ 26امّا اکنون چون شما پیکره‌ٔ سِکوّت را به‌عنوان پادشاه خود و بُت کیوان ستارۀ خدایان خویش را پرستش کرده‌اید، 27بنابراین وقتی من شما را به تبعید به فراسوی دمشق بفرستم، شما آن‌ها را با خود حمل خواهید کرد.» یَهْوه، خدای قادر مطلق، چنین می‌گوید.
اکنون انتخاب شده:
عاموس نبی 5: مژده
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023