دوّم سموئیل 22

22
سرود پیروزی داوود
(مزمور 18)
1‏-2داوود بعد از آنکه خداوند او را از دست شائول و دیگر دشمنانش رهانید، این سرود را به سپاس نجات خود، برای خداوند سرایید:
خداوند صخرهٔ من است
و پناهگاه مستحکم من.
3خدای من، نجات‌دهندۀ من است.
به او که صخرهٔ من و سپر و شاخ نجات من است، پناه می‌برم؛
او مرا حمایت می‌کند و در امنیّت نگاه می‌دارد.
او نجات‌دهندۀ من است.
او مرا حمایت می‌کند و از دست دشمنانم رهایی‌ام می‌بخشد.
4خداوند را که شایستۀ ستایش است، می‌طلبم،
و از دست دشمنانم رهایی می‌یابم.
5امواج مرگ به دورم حلقه‌ زده‌اند
و امواج نابودکننده احاطه‌ام کرده‌اند.
6ریسمان‌های گور به دورم حلقه‌ زده‌اند
و دام‌های مرگ، بر سر راهم قرار گرفته‌اند.
7در مشکلاتم به حضور خداوند فریاد برآوردم؛
از خدای خود کمک خواستم.
او از معبد خود صدای مرا شنید
و فریاد من به گوشش رسید.
8آنگاه زمین لرزید و تکان خورد،
و بنیاد آسمان‌ها از شدّت خشم خدا به لرزه افتاد.
9از بینی او دود برآمد
و از دهانش اخگرهای برافروخته و آتش کُشنده.
10او آسمان‌ را شکافت و فرود آمد
و تاریکی غلیظی زیر پای‌هایش بود.
11او با سرعت بر فرشتۀ نگهبان خود سوار شد
و بر بال‌های باد پرواز کرد.
12او با تاریکی خود را پوشانید
و ابرهای سیاهِ باران‌زا احاطه‌اش کردند.
13از نور درخشان حضور او اخگرهای آتشین زبانه کشیدند.
14آنگاه خداوند در آسمان‌ها با صدای رعدآسا سخن گفت
و صدای خداوند متعال شنیده شد.
15او تیرهای خود را پرتاب نمود و دشمنانش را پراکنده ساخت
و با رعدوبرق همه را آشفته کرد.
16خشکی کف دریا ظاهر شد
و بنیاد زمین آشکار گردید،
هنگامی‌که خداوند دشمنانش را توبیخ کرد
و با‌خشم بر آن‌ها غرید.
17خداوند دستش را از آسمان دراز کرد و مرا برگرفت،
و از آب‌های عمیق مرا بیرون کشید.
18او مرا از دست دشمنان قدرتمندم
و از دست تمام کسانی‌ که از من متنفّرند، رهانید،
زیرا آن‌ها از من نیرومندتر بودند.
19وقتی در سختی بودم، بر سرم ریختند،
امّا خداوند از من حمایت کرد.
20او مرا کمک کرد تا از خطر رهایی یابم؛
او مرا نجات داد زیرا از من خشنود بود.
21خداوند بر‌ طبق نیکوکاری‌ام به من پاداش داد
و به‌خاطر بی‌گناهی‌ام به من برکت عطا فرمود.
22من دستورات خداوند را به‌جا آورده‌ام
و روی خود را از خدای خود برنگردانیده‌ام.
23همهٔ فرمان‌های او را انجام داده‌ام
و از اوامر او سرپیچی نکرده‌ام.
24در پیشگاه او بی‌عیب بوده‌ام
و از گناه دوری کرده‌ام.
25خداوند بر‌ طبق نیکوکاری‌ام به من پاداش داد،
و به‌خاطر بی‌گناهی‌ام به من برکت داد.
26ای خداوند، تو به اشخاص وفادار، وفادار هستی
و با مردم بی‌عیب، به نیکویی رفتار می‌کنی.
27با کسانی‌ که پاک هستند، به پاکی رفتار می‌نمایی
و با کسانی‌‌که کج‌رو هستند، مخالفت می‌کنی.
28تو فروتنان را نجات می‌بخشی،
و اشخاص متکبّر را سرنگون می‌سازی.
29ای خداوند، تو نور من هستی؛
تو تاریکی مرا به‌روشنی تبدیل می‌کنی.
30با نیروی تو به دشمن یورش می‌برم
و دژهای آنان را درهم می‌شکنم.
31راه خدا کامل است و کلام خداوند خالص!
او حافظ کسانی‌ است که به او پناه می‌آورند.
32تنها یَهْوه، خدا است؛
تنها تکیه‌گاه ما خدا است.
33خدا، پناهگاه پایدار من است،
و راه مرا امن ساخته است.
34پای‌های مرا مانند پای‌های آهو ساخته
و بر کو‌ه‌ها استوارم نموده است.
35دست‌هایم را برای جنگ تعلیم می‌دهد
تا بتوانم قوی‌ترین کمان را خَم‌ کنم.
36خداوندا، تو سپر نجات خود را به من داده‌ای؛
کمک تو مرا به عظمت رسانیده‌ است.
37راه را برای قدم‌هایم وسیع ساخته‌ای
تا پای‌هایم نلغزند.
38دشمنانم را تعقیب کردم و آن‌ها را شکست دادم؛
و تا آن‌ها را از بین نبردم، بازنگشتم.
39من آن‌ها را به‌کلّی پایمال نمودم تا دیگر برنخیزند؛
آن‌ها به زیر پای‌هایم جان دادند.
40تو برای مبارزه به من نیرو بخشیدی
و دشمنانم را به زیر افکندی.
41تو دشمنانم را متواری ساختی
و من کسانی را که از من نفرت داشتند، نابود کردم.
42آن‌ها برای کمک فریاد برآوردند، امّا کسی به دادشان نرسید.
خداوند را صدا کردند، امّا او به آن‌ها جوابی نداد.
43من آن‌ها را همچون غبار زمین، خُرد کردم
و به زیر پای‌های خود مانند گل‌و‌لای کوچه پایمال نمودم.
44تو مرا از دست مردم ستیزه‌گر رهانیدی،
و فرمانروایی مرا بر ملّت‌ها حفظ نمودی؛
مردمی که آن‌ها را نمی‌شناختم، اکنون مرا خدمت می‌کنند.
45بیگانگان نزد من تعظیم می‌کنند
و از دستوراتم فوراً اطاعت می‌نمایند.
46آن‌ها روحیهٔ خود را باخته‌اند
و با ترس‌ولرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.
47خداوند زنده است!
متبارک باد صخرهٔ من! خدای قدرتمند که صخرهٔ نجات من است!
48او است خدایی که انتقام مرا می‌گیرد
و ملل جهان را به دست من مغلوب می‌سازد.
49او مرا از دست دشمنانم می‌رهاند.
خداوندا تو مرا نزد دشمنانم سرافراز می‌سازی
و از چنگ مردم ستمگر نجات می‌دهی.
50بنابراین من تو را در میان ملّت‌ها ستایش می‌کنم
و در وصف تو سرود می‌خوانم.
51خداوند پیروزی بزرگی نصیب پادشاه خود می‌کند
و به برگزیدۀ خود داوود، و فرزندان او
تا ابد رحمت و شفقّت نشان می‌دهد.

اکنون انتخاب شده:

دوّم سموئیل 22: مژده

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید