Mathew 10

10
Y disgyblion a’u cenhadaeth
1Wedi galw’i ddeuddeg disgybl ato, rhoddodd Iesu awdurdod iddyn nhw ar yr ysbrydion aflan, i’w taflu allan, ac i wella pob math o haint ac afiechyd. 2Dyma enwau’r deuddeg apostol: yn gyntaf, Simon, a gafodd yr enw Pedr, ac Andreas ei frawd; Iago mab Sebedeus, ac Ioan ei frawd; 3Philip, a Bartholomeus: Thomas, a Mathew y casglwr trethi; Iago mab Alffeus, a Thadeus; 4Simon, un o’r Selotiaid, a Jwdas Iscariot, a drodd yn fradwr iddo.
5Dyma’r deuddeg anfonodd yr Iesu allan, wedi eu cyfarwyddo nhw fel hyn: “Peidiwch â chrwydro i dir paganaidd, a chedwch o drefi’r Samariaid. 6Ewch yn hytrach at ddefaid colledig tŷ Israel. 7Cyhoeddwch wrth fynd, ‘Mae teyrnasiad y Nefoedd wedi agosáu.’ 8Rhowch iechyd i’r cleifion, bywyd i’r meirw, a glendid i’r gwahangleifion; y cythreuliaid teflwch nhw allan. Rydych wedi derbyn yn ddi-dâl, rhowch yn ddi-dâl. 9Ni fydd angen aur nac arian, na phres yn eich pwrs; 10na chwdyn i’r daith, na dau bâr o ddillad, na sandalau, na ffon; mae’r gweithiwr yn deilwng o’i fwyd.
11“Ble bynnag yr ewch chi, i dref neu bentref, holwch am ryw ddyn da, ac arhoswch yno nes daw’r amser ichi symud ymlaen. 12Wrth fynd i mewn i’r tŷ, rhowch eich bendith arno. 13Os yw ef yn haeddu hynny, gorffwysed eich tangnefedd arno; os nad yw’n haeddu, boed i’ch tangnefedd ddod nôl i chi. 14Os bydd i rywun wrthod eich derbyn neu wrando ar eich neges, wrth ichi fynd o’r tŷ hwnnw, neu’r dref honno, ysgydwch y llwch oddi ar eich traed. 15Credwch fi, bydd yn esmwythach ar Sodom a Gomorra yn nydd y farn nag ar y dref honno.”
Erlid yn eu haros
16“Clywch, dyma fi’n eich anfon chi allan fel defaid yng nghanol bleiddiaid, byddwch felly’n gall fel seirff a diniwed fel colomennod.
17“Cymerwch ofal rhag dynion, fe fyddan nhw yn mynd â chi o flaen llysoedd, a’ch chwipio mewn synagogau; 18fe’ch dygir ger bron llywodraethwyr a brenhinoedd o’m hachos i, i roi eich tystiolaeth iddyn nhw ac i’r paganiaid. 19Ond pan osodir chi ar brawf, peidiwch â phryderu beth i’w ddweud na sut i’w ddweud; fe gewch chi’r geiriau priodol yr adeg honno, 20oblegid nid chi fydd yn dweud, ond Ysbryd eich Tad fydd yn llefaru trwoch chi.
21“Bydd brawd yn bradychu brawd i farwolaeth, a thad ei blentyn; bydd plant yn codi yn erbyn eu rhieni, ac yn eu lladd. 22Fe gewch eich casáu gan bawb oherwydd f’enw i: ond pwy bynnag a ddafio hyd y diwedd a gaiff ei achub. 23Pan fyddan nhw’n eich erlid chi mewn un dref, ffowch i un arall. Credwch fi, ewch chi ddim drwy drefi Israel i gyd cyn y daw Mab y Dyn.
24“Dydy’r disgybl ddim uwchlaw ei athro, na’r gwas uwchlaw ei feistr. 25Fe ddylai’r disgybl fod yn fodlon i fod fel ei athro, a’r gwas fel ei feistr. Os ydy dynion wedi galw gŵr y tŷ yn Beelsebwl, pa faint mwy felly ei deulu?
26“Felly peidiwch â’u hofni nhw. Does dim wedi ei guddio na chaiff ei ddatguddio, a does dim yn ddirgel na ddaw yn amlwg. 27Yr hyn a ddywedaf fi wrthych chi yn y tywyllwch, dywedwch chi hynny yng ngolau dydd; a’r pethau a sibrydir yn eich clust chi, cyhoeddwch ef o bennau’r tai. 28Peidiwch ag ofni’r rhai sy’n lladd y corff ond na fedran nhw ddim lladd yr enaid. Yn hytrach dylech ofni yr hwn a all ddinistrio corff ac enaid yn uffern.
29“Onid pris adar y to yw dau am ffyrling? Ac eto, does dim un ohonyn nhw’n disgyn i’r ddaear heb i’ch Tad wybod hynny. 30Ond y mae hyd yn oed pob blewyn ar eich pen wedi ei gyfrif! 31Felly peidiwch ag ofni, rych chi’n werth mwy na llawer o adar y to.
32“Pwy bynnag fydd yn f’arddel i o flaen dynion, fe fyddaf innau yn ei arddel ef gerbron fy Nhad yn y nefoedd; 33ond pwy bynnag fydd yn fy ngwadu i gerbron dynion, fe wnaf finnau ei wadu gerbron fy Nhad yn y nefoedd.”
Gosod Iesu’n gyntaf
34“Peidiwch â meddwl fy mod i yma i ddwyn heddwch i’r ddaear; nid heddwch a ddygaf fi ond cleddyf. 35Dod wnes i i droi dyn yn erbyn ei dad, merch yn erbyn ei mam, merch-yng-nghyfraith yn erbyn ei mam-yng-nghyfraith. 36A gelynion dyn fydd ei deulu.
37“Dyw’r dyn sy’n caru ei dad neu ei fam yn fwy na mi ddim yn deilwng ohonof i; dyw’r sawl sy’n caru’i fab neu’i ferch yn fwy na mi ddim yn deilwng ohonof fi; 38a dydy hwnnw sy’n gwrthod codi’i groes a ’nilyn i ddim yn deilwng ohonof fi. 39Wrth geisio diogelu ei fywyd mae dyn yn ei golli; wrth ei golli er fy mwyn i, mae’n ei ddiogelu.
40“Pwy bynnag sy’n eich derbyn chi, mae’n fy nerbyn i, a phwy bynnag sy’n fy nerbyn i mae’n derbyn yr Hwn sy wedi fy anfon i. 41Mae pwy bynnag sy’n croesawu proffwyd am ei fod yn broffwyd yn mynd i gael gwobr proffwyd, a phwy bynnag sy’n derbyn dyn da am ei fod yn ddyn da yn cael gwobr dyn da. 42A phwy bynnag sy’n rhoi dim ond cwpanaid o ddŵr oer i un o’r rhai bychain hyn, am ei fod yn ddisgybl i mi, credwch fi, mae hwnnw’n hollol siŵr o’i wobr.”

انتخاب شده:

Mathew 10: FfN

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید