N. Marc 14

XIV. CAIB.

A chiad chuid de eachdraidh pais Chriosta.

1A nis bha feill na càsga ʼs an arain neo-ghoirtichte an ceann dà latha: us bha na h-ard-shagairt, ʼs na Sgriobhaich a sireadh ciamar a ghlacadh iad e le foill, ʼsa mharbhadh iad e.

2Ach thuirt iad: Cha n-ann air latha na feille, eagal buaireas eirigh ma dhʼ fhaoidte am measg an t-sluaigh.

3ʼS nuair a bha e ann am Bethania an tigh Shimoin an lobhar, ʼsa bha e aig biadh, thainig boirionnach aig an robh bocsa alabastair de dhʼ ola phriseil spicnaird, ʼsa bristeadh a bhocsa alabastair, thaom i air a cheann i.

4A nis bha cuid a ghabh anntlachd unnta fhein, a g-radh: Car-son a rinneadh an t-ana-caitheamh so air an ola?

5Oir dhʼfhaoidte an ola so reic air son corr us tri fichead sgilinn, ʼs an toirt do na bochdan. Agus rinn iad monmhur ʼna h-aghaidh.

6Ach thuirt Iosa: Leigibh leatha, car-son tha sibh a cur dragh oirre? Rinn i deagh ghniomh ormsa.

7Oir tha na bochdan daonnan agaibh; us faodaidh sibh math a dhianamh dhaibh, nuair a thoilicheas sibh: ach cha n-eil mise daonnan agaibh.

8An ni bhʼaice so, rinn i: thainig i roi-laimh a dhʼungadh mo chuirp air son an adhlaic.

9Gu firinneach tha mi g-radh ribh: ge bʼe aite an teid an soisgeul so shearmonachadh feadh an t-saoghail uile, gun innsear na rinn i so mar chuimhneachan oirre.

10Us dhʼfhalbh Iudas Iscariot, fear de na dhà-dhiag, a dhʼionnsuidh nan ard-shagart, gus a bhrath dhaibh.

11Air dhaibhse so chluinntinn, rinn iad toileachadh; agus gheall iad airgiod a thoirt dha. Us bha esan a sireadh ciamar gheobhadh e cothrom air a bhrath.

12ʼS air a chiad latha deʼn aran neo-ghoirtichte, nuair bha iad a g-iobradh na càsga, thuirt a dheisciopuil ris: Càite an aill leat sinn a dhol, los gun deasaich sinn dhut, ʼs gun ich thu a chàisg?

13Agus chuir e dithis dhe dheisciopuil, agus thuirt e riu: Rachaibh a stigh doʼn bhaile: us tachraidh duine oirbh a giulan saghach uisge, leanaibh e;

14Agus ge bʼe aite an teid e stigh, abraibh ri fear an tighe gum beil am maighistir a g-radh: Càite a bheil mo sheomar-bìdh, far an ith mi a chàisg comhla ri mo dheisciopuil?

15Agus fiachaidh e dhuibh seomar-bìdh farsuinn lan-uidheamaichte; deasaichibh an sin dhuinn.

16Us dhʼfhalbh a dheisciopuil, agus thainig iad doʼn bhaile, agus fhuair iad mar a thuirt e riu, agus dheasaich iad a chàisg.

17Agus air tighinn doʼn fheasgar, rainig e leis na dhà-dhiag.

18Agus nuair a bha iad ʼnan suidhe aig a bhord, ʼsa g-ithe, thuirt Iosa: Gu firinneach tha mi radh ribh, gum brath fear agaibh, a tha g-ithe maille rium, mi.

19Agus thòisich iadsa ri bhith muladach, ʼs gach aon ri radh ris fos leth: Am mise e?

20Us thuirt e riu: Se am fear deʼn dà fhear dhiag a tha tumadh a laimh comhla rium sa mheis.

21ʼS gu deimhinn tha Mac an duine a falbh, mar a tha e sgribhte uime: ach se mo thruaighe an duine sin leis am brathar Mac an duine: bu mhath dhaʼn duine sin nach beirte e.

22ʼS nuair a bha iad a g-ithe, ghlac Iosa aran; ʼsa beannachadh bhrist e, agus thug e dhaibh, us thuirt e: Gabhaibh, se so mo chorpsa.

23Agus ghlac e chailis, ʼsa toirt taing thug e dhaibh; us dhʼol iad uile dhi.

24Us thuirt e riu: Si so mʼfhuil-sa an tiomnaidh nuaidh a dhoirtear air son morain.

25Gu deimhinn tha mi g-radh ribh, nach ol mi á so suas de thoradh so na fionain, gus an latha sin air an ol mi ùr e ann an rioghachd Dhe.

26ʼS nuair a sheinn iad laoidh, chaidh iad a mach gu sliabh Olibheit.

27Us thuirt Iosa riu: Gabhaidh sibh uile sgainneal asamsa air an oidhche nochd: oir tha e sgribhte: Buailidh mi am buachaille, agus sgapar na caoraich.

28Ach an deigh mʼaiseirigh gabhaidh mi roimhibh do Ghalile.

29Ach thuirt Peadar ris: Ged ghabhadh iad uile sgainneal asad, cha ghabh mise.

30Agus thuirt Iosa ris: Gu deimhinn tha mi g-radh riut, an diugh fhein air an oidhche nochd, mun goir an coileach dà uair, gun aicheadh thu mi tri uairean.

31Ach ʼsann an sin bu diana a labhair e: Ged bʼfheudar dhomh am bàs fhulang maille riut, cha n-aicheadh mi thu. Agus an ni ciadna thuirt iad uile.

32Agus thainig iad gu fearann ris an canar Gethsemani. Us thuirt e ri dheisciopuil: Suidhibh an so gus an dian mi urnaigh.

33Agus thug e leis Peadar, us Seumas, us Eoin; agus thòisich e air oillteachadh, ʼs air tiamhachd a ghabhail.

34Us thuirt e riu: Tha mʼanam brònach gu ruig am bàs: fanaibh an so, us dianaibh faire.

35ʼSa dol ceum air adhart, thuit e air an talamh; us ghuidh e, nam faodadh e bhith, gun rachadh an uair seachad air:

36Us thuirt e: Abba Athair, tha a h-uile ni na dʼ chomas, cuir a chailis so seachad orm, ach cha n-e na ʼs aill leamsa, ach na ʼs aill leatsa.

37Agus thainig e, us fhuair e iad ʼnan cadal. Us thuirt e ri Peadar: A Shimoin, am beil thu na dʼchadal? nach bʼurrainn dhut aon uair a chaithris?

38Dianaibh faire agus urnaigh, chum nach tuit sibh ann am buaireadh. Tha an spiorad gu dearbh toileach, ach thaʼn fheoil lag.

39ʼSa falbh a rithist rinn e urnaigh, a cantuinn nam briathran ciadna.

40ʼSa tilleadh, fhuair e rithist iad ʼnan cadal (oir bha an suilean trom), agus cha robh fios aca ciod a fhreagradh iad da.

41Agus thainig e an treas uair, us thuirt e riu: Caidlibh a nis, agus gabhaibh fois. Foghnaidh sin: tha ʼn uair air tighinn: seall, liubhrar Mac an duine do lamhan pheacach.

42Eiribh, falbhamaid: seall, tha esa a bhrathas mi faisg.

43Bha e fhathast a labhairt, nuair thaing Iudas Iscariot fear de na dhà-dhiag, agus moran sluaigh comhla ris le claidhean, ʼs le bataichean, bho na h-ard-shagairt, agus na Sgriobhaichean, ʼs na seanairean.

44Agus bhaʼm brathadair air comharradh a thoirt dhaibh, a g-radh: Ge bʼe neach dha ʼn toir mise pog, se sin e, beiribh air, agus thugaibh leibh e gu curamach.

45ʼS nuair thainig e, ghrad-chaidh e ga ionnsuidh, us thuirt e: Failt ort, a Mhaighistir; agus phog e e.

46Agus chuir iadsan an lamhan air, agus chum iad e.

47Ach tharruinn aon deʼn fheadhainn a bha mun cuairt a chlaidheamh, agus bhuail e seirbhiseach an ard-shagairt, agus ghearr e chluas dheth.

48Agus Iosa a freagairt, thuirt e riu: An tainig sibh a mach le claidhean ʼs le bataichean gu mise ghlacadh, mar gum bu mheirleach mi?

49Bha mi a teagasg san teampull comhla ribh a h-uile latha, agus cha do ghlac sibh mi. Ach ʼsann gus na sgriobturan a choimhlionadh a tha so.

50An sin a dheisciopuil ga threigsinn, theich iad uile.

51Ach lean oganach araid e air eideadh le lion-anart thairis air a choluinn ruisgte; agus rinn iad greim air.

52Ach esan a tilgeadh dheth an lion-anairt, theich e bhuapa ruisgte.

53Us thug iad leo Iosa thun an ard-shagairt; agus chruinnich na sagairt uile, agus na Sgriobhaich, agus na seanairean.

54Agus lean Peadar e fad as, gu ruig cùirt an ard-shagairt; ʼs bha e ʼna shuidhe marris na seirbhisich aig an teine, agus ga gharadh fhein.

55Agus dhʼiarr na h-ard-shagairt, ʼsa chomhairle uile, comhdach an aghaidh Iosa, gus a chur gu bàs, agus cha dʼfhuair iad sin.

56Oir bha moran a toirt fianuise-breige ʼna aghaidh: ach cha robh an teisteanas a cordadh.

57Agus bha cuid a dhʼ eirich suas, ʼsa thog fianuis-bhreige ʼna aghaidh, a g-radh:

58Chuala sinn e g-radh: Leagaidh mi an teampull so a rinneadh le lamhan, agus an tri latha togaidh mi fear eile nach dʼrinneadh le lamhan.

59Us cha robh an teisteanas acasan a cordadh.

60Agus an t-ard-shagart a g-eirigh ʼnam miadhon, cheasnaich e Iosa, a g-radh: Nach toir thu freagairt sam bith air na nichean a tha iad so a cur as do leth?

61Ach dhʼfhan esan ʼna thosd, agus cha do fhreagair e guth. Agus dhʼfharraid an t-ard-shagart dheth rithist, us thuirt e ris: An tu an Criosta, Mac an De bheannaichte?

62Us thuirt Iosa ris: Is mi; agus chi sibh Mac an duine ʼna shuidhe air deas laimh cumhachd Dhe, ʼsa tighinn air neoil nan speur.

63An sin an t-ard-shagart a stracadh ʼeididh, thuirt e: Ciod am feum thʼagainn tuilleadh air fianuisean?

64Chuala sibh am blais-bheum: ciod e ur barail? Dhit iad uile e mar fhear toillteanach air bàs.

65Agus theann cuid ri caitheamh smugaidean air, ʼs ri comhdach ʼaodainn, ʼs ri bualadh dhorn air, ʼs ri radh ris: Fàisnich; agus bhuail na seirbhisich leʼm basan e.

66ʼS nuair a bha Peadar gu h-iosal anns a chùirt, thainig té de shearbhantan an ard-shagairt;

67ʼS nuair a chunnaic i Peadar ga gharadh fhein, a gabhail beachd air, thuirt i: Bha thusa cuideachd comhla ri Iosa bho Nasareth.

68Ach dhʼaicheadh esan, a g-radh: Cha n-aithne dhomh agus cha mhua tha mi tuigsinn ciod tha thu g-radh. Agus dhʼfhalbh e mach gu bialaobh na cùirte, agus ghoir an coileach.

69Agus a rithist nuair chunnaic searbhanta e, thòisich i ri innse doʼn fheadhainn a bha ʼnan seasamh mun cuairt: ʼSann dhiu am fear so.

70Us dhʼaicheadh esan a rithist. Agus an ceann tacain, thuirt iadsan a bha san lathair a rithist ri Peadar: ʼSann dhiu thu gu cinnteach: oir is Galiléach thu.

71Ach thòisich esan ri mollachadh ʼs ri mionnachadh: Cha n-aithne dhomh an duine so mu ʼm beil sibh a labhairt.

72Agus anns a cheart uair ghoir an coileach a rithist. Us chuimhnich Peadar air an fhacal, a thuirt Iosa ris: Mun goir an coileach dà uair, aicheadhaidh thu mi tri uairean. Agus thòisich e air gal.

انتخاب شده:

N. Marc 14: MacETN

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی