มัทธิว 22

22
กำเผียบ​เรื่อง​ก๋าน​เจิญ​คน​มา​งาน​เลี้ยง
1พระเยซู​เล่า​เรื่อง​เป๋น​กำเผียบ​หื้อ​หมู่​เขา​ฟัง​แหม​ว่า 2“แผ่นดิน​สวรรค์​เผียบ​เหมือน​กษัตริย์​ตี้​ได้​จัด​งาน​เลี้ยง​ฉลอง​แต่งงาน​หื้อ​ลูกบ่าว​ของ​ต้าน 3เมื่อ​เกียม​เสร็จ​แล้ว กษัตริย์​ส่ง​คน​ฮับใจ๊​ไป​ฮ้อง​แขก​ตี้​เจิญ​ไว้​หื้อ​มา​งาน​ได้​แล้ว แต่​ก็​บ่มี​ใผ​ยอม​มา 4กษัตริย์​ก็​ส่ง​คน​ฮับใจ๊​คน​อื่น​ไป​ฮ้อง​แหม สั่ง​หื้อ​บอก​จาอี้​ว่า ‘เฮา​ได้​ฆ่า​หมู่​งัว​ตั๋ว​ตุ้ยๆ ไว้ กู้​อย่าง​พร้อม​แล้ว หื้อ​มา​งาน​เลี้ยง​ฉลอง​ก๋าน​แต่งงาน​นี้​ได้​เลย’
5“แต่​บ่มี​ใผ​สนใจ๋​สัก​คน ต่าง​คน​ต่าง​ไป​เยียะ​ก๋าน​ของ​ตั๋ว​เหีย คน​นึ่ง​ไป​เยียะ​ไฮ่​เยียะ​นา แหม​คน​นึ่ง​ก็​ไป​ก๊า​ขาย​เหีย 6คน​อื่นๆ ก็​ยับ​หมู่​คน​ฮับใจ๊​ตี้​มา​บอก​นั้น​แล้ว​บุบ​ฆ่า​เหีย 7กษัตริย์​โขด​ขนาด เลย​ส่ง​ก๋อง​ทัพ​มา​ฆ่า​ฆาตกร​หมู่​นั้น แล้ว​เผา​เมือง​ของ​หมู่​เขา​ตวย
8“กษัตริย์​อู้​กับ​คน​ฮับใจ๊​ของ​พระองค์​ว่า ‘งาน​เลี้ยง​ฉลอง​ก๋าน​แต่งงาน​ก็​เกียม​ไว้​พร้อม​แล้ว แต่​แขก​ตี้​เฮา​ได้​เจิญ​ไว้​นั้น​บ่เปิง​ตี้​จะ​มา​ใน​งาน​ของ​เฮา 9หื้อ​ออก​ไป​ต๋าม​กู้​ฮ่อม​ตาง​เตียว เมื่อ​ปะ​ใผ​ก็​เจิญ​มา​ใน​งาน​นี้​หื้อ​หมด 10แล้ว​หมู่​คน​ฮับใจ๊​ออก​ไป​ต๋าม​หนตาง แล้ว​ก็​เจิญ​กู้​คน​ตี้​หมู่​เขา​ปะ ตึง​คน​ดี​ตึง​คน​บ่ดี​แล้ว​ปา​มา จ๋น​ใน​ตี้​สุด​ห้อง​ฮับ​แขก​ก็​มี​คน​มา​เต๋ม​ห้อง
11“เมื่อ​กษัตริย์​เข้า​มา​ผ่อ​แขก​ตี้​มา ก็​หัน​ใส่​ป้อจาย​คน​นึ่ง​แต่งตั๋ว​บ่เปิง​กับ​งาน​แต่งงาน 12พระองค์​ก็​อู้​ว่า ‘เปื้อน​เหย เข้า​มา​ตี้​นี่​ได้​จาใด เสื้อ​คุม​สำหรับ​งาน​แต่ง​ก็​บ่มี’ ป้อจาย​นั้น​ก็​ปาก​บ่ออก 13กษัตริย์​ก็​สั่ง​หมู่​คน​ฮับใจ๊​ว่า ‘มัด​ตี๋น​มัด​มือ​คน​นี้ แล้ว​โจ้ง​ออก​ไป​ตัง​นอก ตั๊ด​ตี้​มืด​ตี้​มี​เสียง​คน​ไห้​หุย​ขบ​เขี้ยว​เกี๊ยว​กาง​อย่าง​เจ็บปวด’ ”
14พระเยซู​ก็​สรุป​ว่า “มี​หลาย​คน​ตี้​ได้ฮับ​เจิญ​มา แต่​มี​คน​หน้อย​ตี้​จะ​ถูก​เลือก​ไว้”
กำถาม​เกี่ยว​กับ​ก๋าน​เสีย​ภาษี
15หมู่​ฟาริสี​ก็​ออก​ไป​วางแผน​หา​ตาง​เอา​ผิด​กำ​อู้​ของ​พระเยซู 16หมู่​เขา​ก็​เลย​ส่ง​สาวก​ของ​ตั๋ว กับ​หมู่​ตี้​สนับ​สนุน​เฮโรด ไป​ถาม​พระเยซู​ว่า “อาจ๋ารย์ หมู่​เฮา​ฮู้​ว่า​อาจ๋ารย์​เป๋น​คน​สัตย์ซื่อ สอน​เรื่อง​ตาง​ของ​พระเจ้า​ต๋าม​ความ​จริง​โดย​บ่ได้​เอาใจ๋​ใผ ย้อน​อาจ๋ารย์​บ่หันแก่​หน้า​ใผ​เลย 17ถ้า​จาอั้น​จ้วย​บอก​หมู่​เฮา​กำ​ลอ​ว่า อาจ๋ารย์​กึ๊ด​ว่า​จาใด ตี้​จะ​เสีย​ภาษี​หื้อ​ซีซาร์ เฮา​ควร​จะ​เสีย​ดี​กาว่า​บ่ควร​เสีย​ดี”
18แต่​พระเยซู​ฮู้​กำกึ๊ด​ฮ้าย​ของ​หมู่​เขา พระองค์​เลย​อู้​ย้อน​ไป​ว่า “หมู่​คน​หน้า​ซื่อ​ใจ๋​ก๊ด ต้าน​จะ​มา​จับ​ผิด​เฮา​เยียะ​หยัง 19เอา​เหรียญ​ตี้​ใจ๊​เสีย​ภาษี​มา​หื้อ​เฮา​ผ่อ​ลอ” หมู่​เขา​ก็​ยื่น​เหรียญ​เดนาริอัน​เหรียญ​นึ่ง​หื้อ​พระองค์ 20พระเยซู​ถาม​หมู่​เขา​ว่า “ฮูป​กับ​จื้อ​ตี้​อยู่​บน​เหรียญ​นี้​เป๋น​ของ​ใผ”
21หมู่​เขา​ตอบ​ว่า “เป๋น​ของ​ซีซาร์” พระเยซู​ก็​บอก​หมู่​เขา​ว่า “ของ​ของ​ซีซาร์​ก็​เอา​ไป​หื้อ​ซีซาร์ แต่​ของ​ของ​พระเจ้า​ก็​หื้อ​พระเจ้า”
22เมื่อ​ได้ยิน​จาอั้น​หมู่​เขา​ก็​งืด แล้ว​ละ​พระองค์​ไว้​ปา​กั๋น​ออก​ไป
หมู่​สะดูสี​แน​ยับ​ผิด​พระเยซู
23ใน​วัน​นั้น สะดูสี​บาง​คน​มา​หา​พระเยซู คน​หมู่​นี้​ถือ​ว่า​บ่มี​ก๋าน​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย หมู่​เขา​ถาม​พระองค์​ว่า 24“อาจ๋ารย์ บท​บัญญัติ​ของ​โมเสส​เขียน​ไว้​ว่า ‘ถ้า​ป้อจาย​คน​ใด​ต๋าย แต่​ยัง​บ่ตัน​มี​ลูก​เตื้อ น้องบ่าว​เขา​ก็​ต้อง​ฮับ​เอา​ปี้​ใป๊​มา​เป๋น​เมีย​เหีย กับ​หื้อ​มี​ลูก​สืบ​เจื๊อสาย​ของ​อ้าย​ไว้’#ฉธบ. 25:5 25สมมุติ​ว่า ใน​หมู่​เฮา​นี้​มี​ป้อจาย​ตี้​เป๋น​ปี้น้อง​กั๋น​เจ็ด​คน อ้าย​เก๊า​แต่งงาน​ยัง​บ่ตัน​มี​ลูก​ก็​ต๋าย​ไป​เหีย น้องบ่าว​คน​ถัด​มา​ฮับ​นาง​มา​เป๋น​เมีย​ต่อ 26น้องบ่าว​คน​ตี้​สอง​ก็​ต๋าย​บ่มี​ลูก​เหมือน​กั๋น แล้ว​ก็​เป๋น​อย่าง​เดียว​กั๋น​กับ​น้องบ่าว​คน​ตี้​สาม​จ๋น​เถิง​คน​ตี้​เจ็ด​ตี้​ต้อง​ฮับ​เอา​ปี้ใป๊​มา​เป๋น​เมีย​ต่อๆ กั๋น​มา 27แล้ว​สุดต๊าย​แม่ญิง​คน​นั้น​ก็​ต๋าย​ตวย 28เมื่อ​เถิง​วัน​ตี้​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย​นั้น แม่ญิง​คน​นี้​จะ​เป๋น​เมีย​ของ​ใผ ย้อน​ว่า​ตึง​เจ็ด​คน​นั้น​ก็​เกย​เป๋น​ผัว​ของ​นาง​มา​หมด​แล้ว”
29พระเยซู​ตอบ​หมู่​เขา​ว่า “หมู่​ต้าน​เข้าใจ๋​ผิด​แล้ว ย้อน​ว่า​หมู่​ต้าน​บ่เข้าใจ๋​พระคัมภีร์​กับ​บ่ฮู้จัก​ฤทธิ์​อำนาจ​ของ​พระเจ้า 30เมื่อ​เถิง​วัน​ตี้​กู้​คน​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย จะ​บ่แต่งงาน​กั๋น กาว่า​ยก​หื้อ​เป๋น​ผัว​เป๋น​เมีย​กั๋น​แหม แต่​จะ​เป๋น​เหมือน​ทูตสวรรค์ 31ส่วน​เรื่อง​ก๋าน​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย​นั้น หมู่​ต้าน​บ่เกย​อ่าน​กา ตี้​พระเจ้า​อู้​ว่า 32‘เฮา​เป๋น​พระเจ้า​ตี้​อับราฮัม อิสอัค กับ​ยาโคบ​นับถือ’#อพย. 3:6 พระองค์​บ่เป๋น​พระเจ้า​ของ​คน​ต๋าย แต่​เป๋น​พระเจ้า​ของ​คน​ตี้​มี​จีวิต”
33เมื่อ​คน​ตังหลาย​ได้ยิน​จาอี้​ก็​ปา​กั๋น​งืด​ใน​กำสอน​ของ​พระเยซู
บัญญัติ​ข้อ​ใด​สำคัญ​ตี้​สุด
34เมื่อ​หมู่​ฟาริสี​ได้ยิน​ว่า​หมู่​สะดูสี​จับ​ผิด​ใน​กำ​อู้​พระเยซู​บ่ได้ หมู่​เขา​ก็​มา​จุมนุม​กั๋น​เปื้อ​ถาม​พระเยซู​แหม​เตื้อ 35มี​ผู้​ชำนาญ​บท​บัญญัติ​คน​นึ่ง ลองเจิง​พระองค์​ว่า 36“อาจ๋ารย์ ใน​บท​บัญญัติ​ตึง​หมด ข้อ​ใด​สำคัญ​เหลือ​เปิ้น”
37พระเยซู​ตอบ​ว่า “ ‘จง​ฮัก​องค์​พระ​ผู้​เป๋น​เจ้า พระเจ้า​ของ​ต้าน​จ๋น​สุด​จิต​สุด​ใจ๋​กับ​สุด​ผญา​ปั๋ญญา​ของ​เจ้า’#ฉธบ. 6:5 38คือ​เป๋น​บท​บัญญัติ​ข้อ​เก๊า กับ​เป๋น​ข้อ​ตี้​สำคัญ​ตี้​สุด 39ส่วน​ข้อ​สอง​ตี้​สำคัญ​ปอๆ กั๋น​คือ ‘จง​ฮัก​เปื้อน​บ้าน​เหมือน​ฮัก​ตั๋ว​เก่า’#ลนต. 19:18 40บท​บัญญัติ​กับ​หนังสือ​ของ​ผู้​เป๋น​ปาก​เป๋น​เสียง​แตน​พระเจ้า​ตี้​ได้​เขียน​ไว้ ก็​ขึ้น​อยู่​กับ​บท​บัญญัติ​สอง​ข้อ​นี้”
เจื๊อสาย​กษัตริย์​ดาวิด​ใหญ่​เหลือ​กษัตริย์​ดาวิด
41ต๋อน​ตี้​หมู่​ฟาริสี​มา​จุมนุม​กั๋น​อยู่​ตี้​หั้น พระเยซู​ได้​ถาม​หมู่​เขา​ว่า 42“หมู่​ต้าน​กึ๊ด​จาใด​พ่อง​เรื่อง​เกี่ยว​กับ​พระคริสต์ ต้าน​เป๋น​เจื๊อสาย​ของ​ใผ” หมู่​ฟาริสี​ตอบ​ว่า “เป๋น​เจื๊อสาย​ของ​กษัตริย์​ดาวิด”
43พระเยซู​ถาม​ต่อ​ว่า “แล้ว​เป๋น​จาใด​เมื่อ​กษัตริย์​ดาวิด​อู้​โดย​พระวิญญาณ​บริสุทธิ์​นั้น จึง​ฮ้อง​พระคริสต์​ว่า ‘องค์​พระผู้เป๋นเจ้า’ ย้อน​กษัตริย์​ดาวิด​ได้​อู้​ว่า
44‘พระเจ้า​อู้​กับ​องค์​พระผู้เป๋นเจ้า​ของ​ข้าพเจ้า​ว่า
“หื้อ​นั่ง​ตัง​ขวา​มือ​ของ​เฮา
จ๋น​เต๊า​ฮอด​เฮา​จะ​เยียะ​หื้อ​ศัตรู๋​ของ​ต้าน
อยู่​ลุ่ม​ปื๊น​ตี๋น​ของ​ต้าน”#สดด. 110:1
45ใน​เมื่อ​กษัตริย์​ดาวิด​ฮ้อง​พระองค์​ว่า ‘องค์​พระผู้เป๋นเจ้า’ แล้ว​พระองค์​จะ​เป๋น​เจื๊อสาย​ของ​กษัตริย์​ดาวิด​ได้​จาใด” 46บ่มี​ใผ​ตอบ​พระเยซู​ได้​สัก​คน นับ​ตั้งแต่​วัน​นั้น​เป๋น​ต้น​มา​ก็​บ่มี​ใผ​ก้า​เข้า​มา​ถาม​อะหยัง​พระองค์​แหม​เลย

انتخاب شده:

มัทธิว 22: nodthNT

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید

ویدیوهایی برای มัทธิว 22