มัทธิว 20

20
กำเผียบ​เรื่อง​คน​งาน​ฮับ​ก้า​จ้าง​เต้า​กั๋น
1“แผ่นดิน​สวรรค์​เผียบ​เหมือน​เจ้าของ​สวน​คน​นึ่ง ตี้​ออก​จาก​เฮือน​ไป​เจ๊า​มืด เปื้อ​ไป​จ้าง​คน​งาน​มา​เยียะ​ก๋าน​ใน​สวน​องุ่น​ของ​เปิ้น 2เมื่อ​ตกลง​กั๋น​แล้ว​ว่า​จะ​หื้อ​ก้า​แฮง​นึ่ง​เดนาริอัน​ต่อ​วัน แล้ว​ก็​ส่ง​คน​งาน​เข้า​ไป​เยียะ​ก๋าน​ใน​สวน​องุ่น
3“ประมาณ​เก้า​โมง​เจ๊า เจ้าของ​สวน​ก็​เตียว​เข้า​ไป​ตี้​กาด​แหม ก็​หัน​บาง​คน​ยืน​อยู่​บ่ดาย บ่ได้​เยียะ​ก๋าน​อะหยัง 4เจ้าของ​สวน​อู้​ว่า ‘ถ้า​หมู่​เจ้า​ไป​เยียะ​ก๋าน​ใน​สวน​องุ่น​ของ​เฮา เฮา​จะ​หื้อ​ก้า​จ้าง​ต๋าม​สมควร’ 5คน​หมู่​นั้น​ก็​ตกลง​ไป​เยียะ​ก๋าน ใน​สวน​องุ่น ประมาณ​เติงตอน เจ้า​ของ​สวน​ก็​ออก​ไป​แหม บ่าย​สาม​โมง​แล้ว​ก็​ยัง​ออก​ไป​เยียะ​จาอั้น​เหมือน​กั๋น 6ประมาณ​ห้า​โมง​แลง เจ้าของ​สวน​ก็​ออก​ไป​แหม​เตื้อ ก็​หัน​บาง​คน​ยืน​อยู่​บ่ดาย เปิ้น​ก็​เข้า​ไป​ถาม​คน​หมู่​นั้น​ว่า ‘เป๋น​จาใด​หมู่​เจ้า​เถิง​ยืน​ตี้​นี่ บ่เยียะ​ก๋าน​อะหยัง​วัน​ค่ำ​จาอี้’
7“เขา​หมู่​นั้น​ตอบ​ว่า ‘บ่มี​ใผ​จ้าง​หมู่​เฮา’ เจ้าของ​สวน​ก็​จวน​หมู่​เขา​ว่า ‘ไป​เยียะ​ก๋าน​ตี้​สวน​องุ่น​ของ​เฮา​บ๋อ’
8“ตก​เมื่อแลง​วัน​นั้น​เถิง​เวลา​เลิก​งาน​แล้ว เจ้า​ของ​สวน​สั่ง​หัวหน้า​คน​งาน​ว่า ‘ไป​ฮ้อง​คน​งาน​ตึงหมด​มา แล้ว​จ่าย​ก้า​แฮง​หื้อ​หมู่​เขา จ่าย​ต๋าม​ลำดับ​ตั้งแต่​คน​มา​เมื่อลูน​จ๋น​เถิง​คน​ตี้​มา​เก๊าหัวที’
9“คน​งาน​ตี้​มา​เมื่อลูน​ต๋อน​ห้า​โมง​แลง ได้​ก้า​แฮง​ไป​คน​ละ​นึ่ง​เดนาริอัน 10หมู่​คน​งาน​ฮับจ้าง​ตี้​มา​ก่อน​ก็​คาด​ว่า​จะ​ได้​นัก​เหลือ​นั้น แต่​ก็​ได้​คน​ละ​นึ่ง​เดนาริอัน​เต้า​กั๋น​หมด 11เมื่อ​หมู่​เขา​ฮับ​ก้า​แฮง​ไป​แล้ว ก็​จ่ม​ว่า​หื้อ​เจ้าของ​สวน​ว่า 12‘คน​หมู่​นั้น​เยียะ​ก๋าน​จั้วโมง​เดียว แต่​ได้​ก้า​แฮง​เต้า​กับ​หมู่​เฮา​ตี้​เยียะ​ก๋าน​ฮิม​ต๋าย​อยู่​ก๋าง​แดด​ฮ้อน​วัน​ค่ำ’
13“เจ้าของ​สวน​องุ่น​ก็​ตอบ​คน​นึ่ง​ใน​หมู่​คน​นั้น​ว่า ‘เปื้อน​เหย เฮา​บ่ได้​โก๋ง​เจ้า​เน่อ ก็​ตกลง​ก้า​แฮง​กั๋น​ไว้​แล้ว​ว่า​นึ่ง​เดนาริอัน​บ่ใจ้​กา 14ฮับ​ก้า​แฮง​ของ​เจ้า​แล้ว​ไป​เหีย​เต๊อะ เฮา​ปอ​ใจ๋​จะ​จ่าย​หื้อ​คน​ตี้​เฮา​จ้าง​มา​เมื่อลูน​เต้า​กับ​ตี้​เฮา​จ่าย​หื้อ​เจ้า 15เฮา​มี​สิทธิ์​ตี้​จะ​เยียะ​จาอี้​กับ​สตางค์​ของ​เฮา กาว่า​เจ้า​ขอย​ย้อน​เฮา​ใจ๋​กว้าง​จาอั้น​กา’
16“แต่​มี​หลาย​คน​ตี้​เป๋น​คน​ตังเก๊า​ใน​ต๋อน​นี้ จะ​ก๋าย​เป๋น​คน​ตังป๋าย กับ​คน​ตังป๋าย​ต๋อน​นี้ จะ​ก๋าย​ไป​เป๋น​คน​ตังเก๊า”
พระเยซู​ตวายตั๊ก​เรื่อง​ก๋าน​ต๋าย​ของ​พระองค์​แหม​เตื้อ
17ต๋อน​ตี้​พระเยซู​ก่ำลัง​เตียว​ตาง​ไป​กรุง​เยรูซาเล็ม พระองค์​ฮ้อง​สาวก​ตึง​สิบ​สอง​คน​หื้อ​ออก​จาก​คน​ตังหลาย​มา​อยู่​เปาะ​กั๋น แล้ว​อู้​กับ​หมู่​เขา​ว่า 18“ผ่อ​เน่อ หมู่​เฮา​ก่ำลัง​จะ​ไป​กรุง​เยรูซาเล็ม แล้ว​บุตรมนุษย์​จะ​ถูก​หักหลัง​หื้อ​อยู่​ใน​อำนาจ​ของ​หมู่​หัวหน้า​ปุโรหิต​กับ​หมู่​ธรรมาจ๋ารย์ เขา​หมู่​นั้น​จะ​ตัดสิน​ลงโต้ษ​ต้าน​เถิง​ต๋าย 19แล้ว​จะ​มอบ​ต้าน​หื้อ​กับ​คน​ต่างจ้าด​เฆี่ยน​ตี๋​กับ​เยาะเย้ย แล้ว​ก็​ปา​ไป​เขิง​ตี้​ไม้​ก๋าง​เขน​จ๋น​ต๋าย แต่​ใน​วัน​ตี้​สาม​พระเจ้า​จะ​เยียะ​หื้อ​เป๋น​ขึ้น​จาก​ความ​ต๋าย”
พระเยซู​สอน​เรื่อง​ก๋าน​ฮับใจ๊​คน​อื่น
20แม่​ของ​ยากอบ​กับ​ยอห์น​ตี้​เป๋น​ลูกบ่าว​ของ​เศเบดี สาม​คน​แม่​ลูก​ปา​กั๋น​มา​หา​พระเยซู นาง​คุกเข่า​ลง​แล้ว​ขอ​หื้อ​พระองค์​เยียะ​หื้อ​นาง​อย่าง​นึ่ง
21พระเยซู​ถาม​นาง​ว่า “มี​เรื่อง​อะหยัง​กา” นาง​ตอบ​ว่า “เมื่อ​พระองค์​ขึ้น​เป๋น​เจ้า​องค์​นั้น​แล้ว ขอ​หื้อ​ลูกบ่าว​ตึง​สอง​คน​ของ​ข้าเจ้า​นั่ง​อยู่​เผิก​ขวา​คน​นึ่ง เผิก​ซ้าย​คน​นึ่ง​ตวย​เน่อ”
22พระเยซู​ตอบ​ว่า “หมู่​ต้าน​บ่ฮู้​ว่า ก่ำลัง​ขอ​อะหยัง ต้าน​จะ​กิ๋น​น้ำ​จาก​ถ้วย​แห่ง​ความ​ตุ๊ก​ตี้​เฮา​จะ​กิ๋น​ได้​กา” เขา​ตึง​สอง​ตอบ​ว่า “ได้​ก่า”
23พระเยซู​บอก​เขา​ว่า “หมู่​ต้าน​จะ​ได้​กิ๋น​จาก​ถ้วย​ของ​เฮา​แน่นอน แต่​ตี้​จะ​หื้อ​ใผ​นั่ง​เผิก​ขวา​เผิก​ซ้าย​ของ​เฮา​นั้น บ่ใจ้​เฮา​เป๋น​คน​จัด​หื้อ​นั่ง​เน่อ แต่​พระบิดา​ของ​เฮา​เต้าอั้น​ตี้​เป๋น​ผู้​เลือก​ว่า​จะ​หื้อ​ใผ​นั่ง​ตั๊ด​ไหน”
24เมื่อ​หมู่​สาวก​แหม​สิบ​คน​ได้ยิน​จาอั้น ก็​ปา​กั๋น​โขด​สอง​คน​ปี้น้อง​นั้น 25พระเยซู​ก็​ฮ้อง​หมู่​เขา​ตึงหมด​มา​หา แล้ว​อู้​ว่า “ต้าน​ตังหลาย​ก็​ฮู้​แล้ว​ว่า​ผู้​ปกครอง​ของ​คน​ต่างจ้าด วาง​ตั๋ว​เป๋น​นาย​เหนือ​เขา​ตังหลาย หมู่​ผู้นำ​ก็​ใจ๊​อำนาจ​เหนือ​เขา​ตังหลาย​ตวย 26แต่​สำหรับ​หมู่​ต้าน​นั้น​บ่เป๋น​จาอั้น​เน่อ ใน​หมู่​ต้าน​ถ้า​ใผ​คน​ใด​ใค่​เป๋น​ใหญ่ ก็​หื้อ​เขา​เป๋น​ผู้​ฮับใจ๊​หมู่​ต้าน 27ถ้า​ใผ​คน​ใด​ใค่​เป๋น​ใหญ่​เหลือ​เปิ้น ก็​ต้อง​ยอม​สมัคร​ใจ๋​เป๋น​คน​ฮับใจ๊​ของ​หมู่​ต้าน 28เหมือน​เดียว​กั๋น​กับ​บุตรมนุษย์​ตี้​บ่ได้​มา​เปื้อ​หื้อ​คน​อื่น​ฮับใจ๊ แต่​มา​เปื้อ​ฮับใจ๊​คน​อื่น แล้ว​ก็​สละ​จีวิต​ของ​ต้าน​เปื้อ​เป๋น​ก้า​ไถ่​คน​จ๋ำนวน​นัก​หื้อ​รอด​ป๊น​บาป​โต้ษ
พระเยซู​ฮักษา​คน​ต๋า​บอด​สอง​คน
29ต๋อน​ตี้​พระเยซู​กับ​สาวก​ก่ำลัง​ออก​จาก​เมือง​เยรีโค มี​คน​เตียว​ไป​ตวย​เป๋น​จ๋ำนวน​นัก 30มี​คน​ต๋า​บอด​สอง​คน​นั่ง​อยู่​ฮิม​หนตาง เมื่อ​ได้ยิน​ว่า​พระเยซู​ก่ำลัง​เตียว​ก๋าย​มา ก็​ฮ้อง​เอิ้น​เสียง​ดัง​ว่า “องค์​พระผู้เป๋นเจ้า บุตร​ของ​กษัตริย์​ดาวิด​เหย ขอ​โผด​อินดู​เฮา​สอง​คน​ตวย​เต๊อะ”
31คน​ตังหลาย​ปา​กั๋น​ด่า​คน​ต๋า​บอด​สอง​คน​นั้น​หื้อ​ดัก​เหีย แต่​เขา​ก็​เอิ้น​ดัง​ขึ้น​ติกๆ ว่า “องค์​พระผู้เป๋นเจ้า บุตร​ของ​กษัตริย์​ดาวิด​เหย ขอ​โผด​อินดู​หมู่​เฮา​สอง​คน​น่อย​เต๊อะ”
32พระเยซู​ก็​เลย​หยุด แล้ว​ฮ้อง​มา​ถาม​ว่า “เจ้า​ต้องก๋าน​หื้อ​เฮา​เยียะ​อะหยัง​หื้อ​กา”
33คน​ต๋า​บอด​ตอบ​ว่า “องค์​พระผู้เป๋นเจ้า หมู่​เฮา​ใค่​ผ่อ​หัน”
34พระเยซู​อินดู​เขา ก็​เลย​เอา​มือ​จิ​ตี้​แก่นต๋า​ของ​เขา เขา​ตึง​สอง​ก็​ผ่อ​หัน​บ่า​เดี่ยว​นั้น​เลย แล้ว​เขา​ก็​ตวย​พระองค์​ไป

اکنون انتخاب شده:

มัทธิว 20: nodthNT

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید

ویدیوهایی برای มัทธิว 20