مزامیر 1:80-16

ای شبان اسرائیل به ما گوش بده. ای که طایفهٔ یوسف را همانند گلّهٔ گوسفند راهنمایی می‌کنی و بر بالای فرشتگان نگهبان جلوس نموده‌ای، تجلّی فرما. قدرت خود را بر طایفه‌های افرایم، بنیامین و منسی نمایان ساز و ما را نجات بده. خدایا، ما را بازآور. بر ما رحم فرما و ما را نجات بده. ای خداوند متعال، تا به کی بر قوم خود غضبناک خواهی بود و دعای ما را مستجاب نخواهی کرد؟ غم و غصّه را خوراک ما ساختی و جام ما را از اشک لبریز گرداندی. سرزمین ما را میدان تاخت و تاز همسایگان ما کردی و دشمنان ما، ما را مسخره می‌کنند. ای خدای متعال، ما را به پیشگاه خود بازآور. بر ما رحم فرما و ما را نجات بده. تو ما را مانند درخت مو از مصر بیرون آوردی و در سرزمین کنعان نشاندی و مردمی را که در آن سرزمین بودند، از آنجا بیرون راندی. آنجا را پاک کردی و قوم تو در آنجا ریشه دوانیده، سراسر آن سرزمین را پُر ساختند. کوهها را با سایهٔ خود پوشاندند و با شاخه‏‌های خویش درختان سدر را دربر گرفتند. شاخه‏‌های خود را تا سواحل دریای مدیترانه از یک سو و تا رود فرات از سوی دیگر گستردند. پس چرا دیوارهای آن را فرو ریختی، تا هر رهگذری میوه‌های آن را بچیند؟ گرازها آن را پایمال کنند و حیوانات وحشی آن را بخورند. ای خدای لشکرها، به سوی ما بازگرد، از آسمان نگاه کن و ببین، و بر این درخت مو توجّه فرما. بیا و این تاکی را که خودت نشاندی، حفظ کن، این تاکی که آن را تنومند نمودی. دشمنان ما، آن را آتش زدند و ویران کردند، پس آنها را به غضب خود گرفتار کن و از بین ببر.