مزامیر 65:119-72

خداوندا، مطابق وعده‌ات به بندهٔ خود احسان نمودی. به من حکمت و دانش بیاموز، زیرا به اوامر تو اعتماد دارم. پیش از آن که مرا تنبیه نمایی، من گمراه بودم، امّا اینک مطیع کلام تو هستم. تو چقدر خوب و مهربان هستی، اوامر خود را به من بیاموز. مردم متکبّر دربارهٔ من دروغ گفتند، امّا من با تمام دل اوامر تو را اطاعت می‌کنم. اینها اشخاص بی‌شعور و تن‌پرور می‌باشند، ولی شریعت تو به من لذّت می‌بخشد. تنبیه من به نفع من بود، زیرا سبب شد که اوامر تو را یاد بگیرم. شریعت تو برای من بیشتر از هزاران سکّهٔ طلا و نقره ارزش دارد.