سوگنامه 1:1-6
سوگنامه 1:1-6 TPV
اورشلیم که زمانی شهری پُر جمعیّت بود، اکنون متروک و تنها شده است! اورشلیم شهری که در جهان، عزّت و شکوهی داشت، حال بیوه گشته است. ملکهٔ شهرها بود و اکنون کنیز مردم شده است. شبها زار زار گریه میکند و اشکش، قطرهقطره بر گونههایش میریزد. از تمام دوستانی که داشت، یک نفر هم برایش باقی نمانده است. دوستانش به او خیانت کرده و همگی با او دشمن شدهاند. مردم مصیبتزده و بلا دیدهٔ یهودا به اسارت رفتهاند. در بین اقوام جهان زندگی میکنند و جایی برای استراحت ندارند. دشمنان دورش را گرفتهاند و راه گریز از هر سو به رویش بسته شده است. در روزهای مقدّس، دیگر کسی برای پرستش به معبد بزرگ نمیآید. همهٔ دروازههایش متروک شده و کاهنانش آه میکشند. دخترانش که سرود میخواندند، اینک غمگین و افسردهاند و خودش در رنج و عذاب به سر میبرد. دشمنانش پیروز شده و بدخواهانش به قدرت رسیدهاند، زیرا خداوند او را بهخاطر گناهان بیشمارش مجازات کرده است. فرزندانش به دست دشمنان اسیر و به کشورهای بیگانه تبعید شدهاند. اورشلیم جلال و شکوه خود را از دست داده است. رهبرانش مانند آهوانی هستند که از گرسنگی ضعیف و ناتوان شدهاند و نمیتوانند از چنگ صیاد فرار کنند.