یعقوب 15:2-24
یعقوب 15:2-24 TPV
پس اگر برادری یا خواهری كه برهنه و محتاج غذای روزانهٔ خود باشد، نزد شما بیاید و یكی از شما به ایشان بگوید: «بسلامت بروید، و گرم و سیر شوید.» چه چیزی عاید شما میشود؟ هیچ، مگر آنكه احتیاجات مادّی آنها را برآورید. همینطور ایمانی كه با عمل همراه نباشد، مرده است. ممكن است كسی بگوید: «تو ایمان داری و من کارهای نیكو. تو به من ثابت كن چگونه میتوانی بدون کارهای نیک ایمان داشته باشی و من ایمان خود را به وسیلهٔ کارهای خویش به تو ثابت میکنم.» تو ایمان داری كه خدا واحد است، بسیار خوب! دیوها هم ایمان دارند و از ترس میلرزند. ای مرد نادان، آیا نمیدانی كه ایمان بدون کار نیک بیثمر است؟ پدر ما ابراهیم بهخاطر کارهای خود در وقتیکه فرزند خویش اسحاق را در قربانگاه تقدیم خدا كرد، نیک و عادل محسوب شد. میبینی كه چگونه ایمان او محرّک کارهای او بود و کارهای او نیز ایمانش را كامل گردانید. كلام خدا که میفرماید: «ابراهیم به خدا ایمان آورد و این برایش نیكی مطلق محسوب شد.» تحقّق یافت و او دوست خدا خوانده شد. پس میبیند كه چگونه انسان نه فقط از راه ایمان، بلكه به وسیلهٔ کارهای خود نیک و عادل شمرده میشود.