مزامیر 1:37-22

بهسبب شریران خویشتن را مشوش مساز و بر فتنه انگیزان حسد مبر. زیراکه مثل علف به زودی بریده میشوند و مثل علف سبز پژمرده خواهند شد. بر خداوند توکل نما و نیکویی بکن. در زمین ساکن باش و از امانت پرورده شو. و در خداوندتمتع ببر، پس مسالت دل تو را به تو خواهد داد. طریق خود را به خداوند بسپار و بر وی توکل کن که آن را انجام خواهد داد. و عدالت تو رامثل نور بیرون خواهد آورد و انصاف تو را مانندظهر. نزد خداوند ساکت شو و منتظر او باش واز شخص فرخنده طریق و مرد حیله گر خود رامشوش مساز. از غضب برکنار شو و خشم راترک کن. خود را مشوش مساز که البته باعث گناه خواهد شد. زیرا که شریران منقطع خواهندشد. و اما منتظران خداوند وارث زمین خواهندبود. هان بعد از اندک زمانی شریر نخواهد بود. در مکانش تامل خواهی کرد و نخواهد بود. واما حلیمان وارث زمین خواهند شد و از فراوانی سلامتی متلذذ خواهند گردید. شریر بر مرد عادل شورا میکند و دندانهای خود را بر او میافشرد. خداوند بر او خواهدخندید، زیرا میبیند که روز او میآید. شریران شمشیر را برهنه کرده و کمان راکشیدهاند تا مسکین و فقیر را بیندازند وراست روان را مقتول سازند. شمشیر ایشان به دل خود ایشان فرو خواهد رفت و کمانهای ایشان شکسته خواهد شد. نعمت اندک یک مردصالح بهتر است، از اندوخته های شریران کثیر. زیرا که بازوهای شریران، شکسته خواهد شد. و اما صالحان را خداوند تایید میکند. خداوندروزهای کاملان را میداند و میراث ایشان خواهدبود تا ابدالاباد. در زمان بلا خجل نخواهندشد، و در ایام قحط سیر خواهند بود. زیراشریران هلاک میشوند و دشمنان خداوند مثل خرمی مرتعها فانی خواهند شد. بلی مثل دخان فانی خواهند گردید. شریر قرض میگیرد ووفا نمی کند و اما صالح رحیم و بخشنده است. زیرا آنانی که از وی برکت یابند وارث زمین گردند. و اما آنانی که ملعون ویاند، منقطع خواهند شد.