امثال 1:9-18

حکمت، خانه خود را بنا کرده، و هفت ستونهای خویش را تراشیده است. ذبایح خود را ذبح نموده و شراب خود را ممزوج ساخته و سفره خود را نیز آراسته است. کنیزان خود را فرستاده، ندا کرده است، بر پشتهای بلندشهر. هرکه جاهل باشد به اینجا بیاید، و هرکه ناقص العقل است او را میگوید. بیایید از غذای من بخورید، و از شرابی که ممزوج ساختهام بنوشید. جهالت را ترک کرده، زنده بمانید، و به طریق فهم سلوک نمایید. هرکه استهزاکننده راتادیب نماید، برای خویشتن رسوایی را تحصیل کند، و هرکه شریر را تنبیه نماید برای او عیب میباشد. استهزاکننده را تنبیه منما مبادا از تونفرت کند، اما مرد حکیم را تنبیه نما که تو رادوست خواهد داشت. مرد حکیم را پند ده که زیاده حکیم خواهد شد. مرد عادل را تعلیم ده که علمش خواهد افزود. ابتدای حکمت ترس خداوند است، و معرفت قدوس فطانت میباشد. زیرا که به واسطه من روزهای تو کثیر خواهدشد، و سالهای عمر از برایت زیاده خواهدگردید. اگر حکیم هستی، برای خویشتن حکیم هستی. و اگر استهزا نمایی به تنهایی متحمل آن خواهی بود. زن احمق یاوهگو است، جاهل است و هیچ نمی داند، و نزد در خانه خود مینشیند، درمکانهای بلند شهر بر کرسی، تا راه روندگان رابخواند، و آنانی را که به راههای خود براستی میروند. هرکه جاهل باشد به اینجا برگردد، وبه ناقص العقل میگوید: «آبهای دزدیده شده شیرین است، و نان خفیه لذیذ میباشد.» و اونمی داند که مردگان در آنجا هستند، ودعوتشدگانش در عمقهای هاویه میباشند.