امثال 1:12-14

هرکه تادیب را دوست میدارد معرفت را دوست میدارد، اما هرکه از تنبیه نفرت کند وحشی است. مرد نیکو رضامندی خداوند را تحصیل مینماید، اما او صاحب تدبیر فاسد را ملزم خواهد ساخت. انسان از بدی استوار نمی شود، اما ریشه عادلان جنبش نخواهد خورد. زن صالحه تاج شوهر خود میباشد، اما زنی که خجل سازد مثل پوسیدگی در استخوانهایش میباشد. فکرهای عادلان انصاف است، اما تدابیرشریران فریب است. سخنان شریران برای خون در کمین است، اما دهان راستان ایشان را رهایی میدهد. شریران واژگون شده، نیست میشوند، اماخانه عادلان برقرار میماند. انسان برحسب عقلش ممدوح میشود، اماکج دلان خجل خواهند گشت. کسیکه حقیر باشد و خادم داشته باشد، بهتراست از کسیکه خویشتن را برافرازد و محتاج نان باشد. مرد عادل برای جان حیوان خود تفکرمی کند، اما رحمتهای شریران ستم کیشی است. کسیکه زمین خود را زرع کند از نان سیرخواهد شد، اما هرکه اباطیل را پیروی نمایدناقص العقل است. مرد شریر به شکار بدکاران طمع میورزد، اما ریشه عادلان میوه میآورد. در تقصیر لبها دام مهلک است، اما مردعادل از تنگی بیرون میآید. انسان از ثمره دهان خود از نیکویی سیرمی شود، و مکافات دست انسان به او رد خواهدشد.