صَفَنیا 2

2
داوری بر دشمنان اسرائیل
1گرد آیید!
ای قوم بی شرم و حیا، گرد آیید!
2پیش از آنکه حکم اجرا شود
و آن روز چون کاه درگذرد؛
پیش از آنکه آتش خشم خداوند بر شما فرود آید،
پیش از آنکه روز خشم خداوند بر شما نازل شود.
3ای همۀ حلیمانِ زمین خداوند را بجویید،
ای که قوانین او را به جا می‌آورید؛
پارسایی را بجویید، و هم فروتنی را،
شاید که در روز خشم خداوند پنهان داشته شوید.
4زیرا غزه متروک خواهد شد،
و اَشقِلون ویران؛
اَشدود در نیمروز بیرون رانده خواهد شد،
و عِقرون ریشه‌کن خواهد گردید.
5وای بر شما ای ساحل‌نشینان،
ای قوم کِریتیان!
کلام خداوند بر ضد شماست،
ای کنعان، ای سرزمین فلسطینیان؛
من تو را چنان هلاک خواهم کرد
که دیگر کسی در تو ساکن نخواهد بود.
6ساحل دریا چراگاه خواهد شد،
با سرپناه‌ها برای شبانان و آغلها برای گوسفندان.
7ساحل دریا از آنِ باقیماندگان خاندان یهودا خواهد بود،
که در آنجا خواهند چرید،
و شبانگاهان در خانه‌های اَشقِلون خواهند آرمید.
زیرا یهوه خدایشان به یاری ایشان خواهد آمد،
و سعادت گذشته را بدیشان باز خواهد گردانید.
8«اهانتهای موآب را شنیده‌ام
و توهینهای عَمّونیان را،
که چگونه قوم مرا دشنام می‌گویند
و علیه مرزهای ایشان فخر می‌فروشند.»
9از این رو خداوند لشکرها،
خدای اسرائیل، چنین می‌فرماید:
«به حیات خودم قسم که موآب همچون سُدوم خواهد شد،
و عَمّونیان همچون عَمورَه؛
سرزمینی پر از علفهای هرز
و گودالهای نمک و ویرانی ابدی.
باقیماندگان قوم من ایشان را غارت خواهند کرد،
و بازماندگان ملت من ایشان را به تصرف در خواهند آورد.»
10این است نصیب ایشان در ازای غرورشان،
زیرا قومِ خداوندِ لشکرها را ناسزا گفتند
و بر ایشان فخر فروختند.
11خداوند بر ضد آنان مَهیب خواهد بود،
زیرا تمامی خدایان جهان را زایل خواهد ساخت،
و همۀ سواحل قومها، هر یک در جای خود،
او را پرستش خواهند کرد.
12و شما نیز ای کوشیان،
به دم شمشیر من کشته خواهید شد.
13او دست خود را بر شمال دراز خواهد کرد
و آشور را نابود خواهد ساخت؛
او نینوا را به ویرانه‌ای بدل خواهد کرد،
به ویرانه‌ای خشک همچون بیابان.
14گله‌ها در میانش خواهند آرمید،
و همه گونه جانور وحشی.
حتی جغد و بوم بر سر ستونهایش منزل خواهند گرفت،
و صدای آوازشان از پنجره‌ها به گوش خواهد رسید؛
ویرانی بر آستان آن خواهد بود،
زیرا چوبهای سرو آزادش برهنه خواهد شد.
15این است شهر شادمانی که در امنیت می‌زیست،
و با خود می‌گفت: «من هستم و جز من نیست.»
حال، چگونه ویران شده
و استراحتگاه جانوران گشته است!
هر که از آن می‌گذرد،
انگشت به دهان مانده، سر خویش تکان خواهد داد.#2‏:15 در متن عبری:‏ «دست خویش خواهد جنبانید»، که احتمالاً بیانگر بهت و حیرت بود.

اکنون انتخاب شده:

صَفَنیا 2: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید