غزل غزل‌ها 1:1-4

غزل غزلها که از آنِ سلیمان است. مرا به بوسه‌های لبانت ببوس، زیرا که عشق تو از شراب نیکوتر است! رایحۀ عطرهایت چه دل‌انگیز است! نامت همچون عطریست ریخته شده؛ شگفت نیست که دوشیزگان دلباختۀ تواند! مرا از پی خود بِکِش؛ بیا تا بدویم! پادشاه مرا به حجله‌های خویش درآورده است.