مزمور 72

72
عدالت خود را به پادشاه عطا فرما
مزمور سلیمان.
1خدایا، عدالت خود را به پادشاه عطا فرما،
و انصاف خویش را به ولیعهد!
2تا او قوم تو را به انصاف داوری کند،
و ستمدیدگانِ تو را به عدالت.
3باشد که کوهها برای قوم وفور نعمت بار آورند
و تپه‌ها ثمرۀ انصاف را.
4باشد که او ستمدیدگانِ قوم را دادرسی کند،
و کودکانِ نیازمندان را نجات بخشد،
و ستمگر را فرو کوبد.
5باشد که تا خورشید باقی است، از او#72‏:5 در عبری: ”از تو“. بترسند،
و تا ماه برقرار است، در تمامی نسلها.
6باشد که همچون بارش باران بر چمنزارِ چیده شده باشد،
همچون رگبارها که زمین را سیراب می‌سازد.
7باشد که پارسایان در ایام او بشکفند،
و وفور نعمت برقرار باشد،
تا آن هنگام که ماه نیست گردد!
8باشد که از دریا تا به دریا فرمان براند،
و از نهر#72‏:8 منظور رود فُرات است. تا به کرانهای زمین.
9باشد که در پیشگاهش صحرانشینان سر فرود آرند،
و دشمنانش خاک را بلیسند!
10باشد که شاهان تَرشیش و سرزمینهای ساحلی
از برایش خَراج آورند؛
و شاهان صَبا و سِبا
پیشکشها تقدیمش کنند.
11باشد که همۀ پادشاهان در برابرش سر فرود آرند
و همۀ قومها خدمتش کنند.
12زیرا او نیازمند را هنگامی که فریاد برمی‌کشد، رهایی می‌بخشد،
و ستمدیده را،
و کسی را که یاوری ندارد.
13بر بینوا و نیازمند ترحم می‌کند،
و جان نیازمندان را نجات می‌بخشد.
14جان ایشان را از ظلم و خشونت خواهد رهانید،
زیرا خون ایشان در نظر او گرانبهاست.
15عمرش دراز باد!
باشد که طلای صَبا تقدیم او گردد!
باشد که مردمان همواره دعاگویش باشند،
و تمامی روز برایش برکت بطلبند.
16باشد که غله در سراسر زمین فراوان گردد،
و بر فراز تپه‌ها موج زنَد،
و میوۀ آن همچون لبنان باشد.
باشد که مردمان همچون علف صحرا
از شهرها شکوفه زنند.
17باشد که نام او جاودانه پاینده مانَد،
و آوازه‌اش، تا آفتاب برمی‌تابد.
باشد که قومها جملگی در او برکت یابند،
و آنان نیز او را مبارک خوانند.
18متبارک باد یهوه خدا، خدای اسرائیل!
تنها اوست که کارهای شگفت می‌کند.
19متبارک باد نام شکوهمندش تا ابد!
تمامی زمین از جلال او آکنده باد!
آمین و آمین!
20دعاهای داوود پسر یَسا پایان می‌یابد.

اکنون انتخاب شده:

مزمور 72: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید