مزمور 58
58
خدایی هست که داوری می‌کند
برای سالار سرایندگان: در مایۀ ’نابود مکن‘. غزل داوود.
1ای حاکمان،#58:1 یا ”خدایان“. آیا براستی به دادگری سخن می‌گویید؟
آیا در میان بنی‌آدم به انصاف داوری می‌کنید؟
2چنین نیست! بلکه در دل خود مرتکب بی‌عدالتی می‌شوید،
و دستانتان خشونت بر زمین می‌گسترد.
3شریران از رَحِم منحرفند،
و از بطن مادر، گمراه و دروغگو!
4آنان را زهری است چون زهر مار،
چون مار کُبرایی که گوشهای خود را بسته باشد،
5و به آواز افسونگران اعتنا نکند،
هرچند ماهرانه افسون کنند!
6خدایا، دندانهای ایشان را در دهانشان بشکن!
خداوندا، دندانِ نیشِ این شیران درنده را بِکَن!
7بگذار چون آبی که ریخته می‌شود، محو شوند،
و چون کمان خود را می‌کِشند، تیرهایشان بی‌اثر شود.
8همچون حلزون باشند که در حین حرکت تحلیل می‌رود،
و مانند طفل سقط شده، هرگز رویِ آفتاب را نبینند!
9پیش از آنکه دیگهایتان آتش خارها را حس کند،
باشد که آنها را چه تر و چه خشک، بروبد.
10پارسا چون کشیده شدن انتقام را بیند شادی خواهد کرد،
چون پاهای خود را در خون شریران بشوید.
11پس آنگاه مردمان خواهند گفت:
«به‌یقین پارسایان هنوز پاداش می‌گیرند،
به‌یقین خدایی هست که در جهان داوری می‌کند!»
اکنون انتخاب شده:
مزمور 58: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop