مزمور 44

44
به یاری ما بیا
برای سالار سرایندگان. قصیدۀ پسران قورَح.
1خدایا، به گوشهای خود شنیده‌ایم؛
پدران ما برایمان بازگفتند
که در روزگار ایشان چه‌ها کردی،
در روزگاران پیشین.
2تو به دست خود قومها را بیرون کردی
اما ایشان را غرس نمودی؛
قومها را مبتلا ساختی
اما ایشان را منتشر گردانیدی.
3زیرا به شمشیر خود نبود که زمین را فتح کردند،
بازوی ایشان نبود که پیروزشان ساخت.
بلکه دست راست تو بود،
بازوی تو و نور روی تو؛
زیرا بر ایشان نظر لطف داشتی.
4خدایا، تو شاه من هستی،
در حق یعقوب، به پیروزیها حکم فرما!
5به واسطۀ توست که خصم را عقب می‌رانیم؛
به نام توست که مهاجمان را لگدمال می‌کنیم.
6من بر کمان خویش توکل نمی‌دارم،
و شمشیر من مرا پیروز نمی‌سازد؛
7بلکه تویی که به ما بر دشمنان پیروزی بخشیده‌ای،
و بدخواهان ما را سرافکنده گردانیده‌ای.
8همۀ روز به خدا فخر کرده‌ایم،
و نام تو را جاودانه خواهیم ستود. سِلاه
9اما اکنون تو ما را طرد کرده و رسوا ساخته‌ای؛
دیگر با سپاهیان ما بیرون نمی‌آیی.
10ما را در برابر خصم عقب نشاندی،
و بدخواهان غارتمان کردند.
11ما را همچون گوسفندانِ کشتاری گردانیدی
و در میان قومها پراکنده ساختی.
12قوم خود را بی‌بها فروختی،
و از فروش آنها سودی نبردی.
13ما را مضحکۀ همسایگان ساختی،
مایۀ تمسخر و ریشخند اطرافیان.
14ما را در میان قومها ضرب‌المثل ساختی؛
مایۀ سر تکان دادن در میان ملتها.
15رسوایی من همۀ روز در برابر من است،
روی من از شرم پوشیده شده،
16از سخن طعنه‌زنندگان و ناسزاگویان،
از روی دشمن و انتقام‌گیرنده.
17این همه بر ما رخ نمود،
با اینکه تو را فراموش نکرده بودیم
و در عهدت خیانت نورزیده بودیم.#44‏:17 یا: «این همه بر ما رخ نمود، اما تو را فراموش نکردیم و در عهدت خیانت نورزیدیم».
18دلهایمان برنگشته بود،
و قدمهایمان از راهت کج نشده بود.
19اما تو ما را در هم کوبیدی
و به مکان شغالها بدل ساختی
و به تاریکی غلیظ پوشانیدی.
20اگر نام خدای خود را به فراموشی سپرده بودیم،
یا دست به سوی خدای بیگانه برافراشته بودیم،
21آیا خدا این را درنمی‌یافت؟
زیرا او از اسرار دل آگاه است.
22اما ما همۀ روز، به‌خاطر تو به کام مرگ می‌رویم،
و همچون گوسفندانِ کُشتاری شمرده می‌شویم.
23خداوندگارا، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟
برخیز و ما را تا ابد طرد مکن!
24چرا روی خود را پنهان می‌کنی
و ستمدیدگی و مظلومیت ما را به یاد نمی‌آوری؟
25زیرا جان ما به خاک خم شده،
و شکم ما به زمین چسبیده.
26برخیز و به یاری ما بیا؛
به‌خاطر محبت خود ما را فدیه ده.

اکنون انتخاب شده:

مزمور 44: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید