مزمور 4

4
آنگاه که می‌خوانم، اجابتم فرما
برای سالار سرایندگان: با همراهی سازهای زهی. مزمور داوود.
1ای خدای حق‌ستانم،
آنگاه که می‌خوانم، اجابتم فرما.
در تنگی فراخی‌ام بخشیدی،
فیضم ببخشا، و دعایم بشنو. سِلاه
2تا چند، ای آدمیزادگان، عزّت من ذلّت خواهد بود؟
تا چند بطالت را دوست داشته در پی دروغ خواهید رفت؟ سِلاه
3بدانید که خداوند سرسپردگان را برای خود جدا کرده است
و چون او را بخوانم، خداوند خواهد شنید.
4خشمگین باشید#4‏:4 یا: «بلرزید» و یا «بترسید». اما گناه مکنید؛
در دلتان بر بسترهای خویش بیندیشید و خاموش باشید. سِلاه
5قربانیهای شایسته تقدیم کنید،
و بر خداوند توکل بدارید.
6بسیاری می‌گویند: «کیست که بر ما احسان کند؟»
خداوندا، نور روی خود را بر ما تابان ساز!
7تو شادمانی در دل من نهاده‌ای،
بیش از هنگامی که غَله و شراب تازۀ ایشان فراوان گشت.
8به سلامتی آرمیده و به خواب هم می‌روم
زیرا تو تنها ای خداوند مرا در امنیت ساکن می‌سازی.

اکنون انتخاب شده:

مزمور 4: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید