مزمور 140

140
مرا از مردمان شریر رهایی ده
برای سالار سرایندگان. مزمور داوود.
1خداوندا، مرا از مردمان شریر رهایی ده،
و از مردان خشونتکار محافظت فرما؛
2از آنان که در دلهای خود شرارت را تدبیر می‌کنند،
و هر روز جنگی برمی‌افروزند.
3زبان خود را چون مار تیز می‌کنند،
و زهر افعی زیر لبهایشان است. سِلاه
4خداوندا، مرا از دست شریران نگاه دار،
و از مردان خشونتکار محافظت فرما،
که برای لغزانیدن پاهایم تدبیر کرده‌اند.
5متکبران برایم دامی نهفته‌اند؛
بندهای تورشان را گسترده‌اند،
و بر سر راهم تله‌ها گذاشته‌اند. سِلاه
6خداوندا، به تو می‌گویم که «تو خدای من هستی»؛
ای خداوند، به فریاد التماسم گوش فرا ده.
7ای یهوه، خداوندگار من، که قوّتِ نجات من هستی،
تو سر مرا در روز جنگ محفوظ داشتی.
8خداوندا، آرزوهای شریران را برآورده مساز؛
مگذار در نقشه‌های شریرانۀ خود کامیاب شوند،
مبادا سرافراز گردند. سِلاه
9و اما سرهای آنان که مرا احاطه‌کرده‌اند،
به خباثت لبهایشان پوشیده شود.
10اخگرهای سوزان بر ایشان فرو افتد؛
در آتش افکنده شوند،
و در گودالهای پر از لجن بیفتند،
و هرگز برنخیزند!
11مگذار مرد بدگو در زمین استوار گردد،
باشد که بلا به‌سرعت مرد خشونتکار را صید کند.
12می‌دانم که خداوند ستمدیدگان را دادرسی خواهد کرد،
و عدالت را برای نیازمندان به اجرا در خواهد آورد.
13هر آینه پارسایان نام تو را خواهند ستود،
و صالحان در حضور تو ساکن خواهند شد.

اکنون انتخاب شده:

مزمور 140: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید