مزمور 138

138
خداوند را سپاس می‌گویم
مزمور داوود.
1خداوندا، تو را به تمامی دل سپاس می‌گویم؛
در حضور ’خدایان‘ برای تو می‌سرایم.
2به سوی معبد مقدس تو پرستش می‌کنم،
و به سبب محبت و وفاداری تو،
نامت را سپاس می‌گویم!
زیرا که تو نام خویش و کلامِ خود را
عظمتی برتر از هر چیز بخشیده‌ای.
3در روزی که خواندم، مرا اجابت فرمودی؛
و مرا در دلم شجاع ساختی!
4خداوندا، باشد که شاهان زمین جملگی تو را بستایند،
چون کلام دهان تو را بشنوند،
5و در وصف راههای خداوند بسرایند،
زیرا که جلال خداوند عظیم است.
6اگرچه خداوند متعال است،
بر افتادگان نظر می‌کند،
ولی متکبران را از دور می‌شناسد.
7اگرچه در میان تنگی راه می‌روم،
تو جان مرا حفظ خواهی کرد!
دست خود را بر خشم دشمنانم دراز خواهی کرد،
و دست راستت مرا نجات خواهد داد.
8خداوند قصد خویش را برای من به انجام خواهد رسانید؛
خداوندا، محبت تو جاودانه است،
کارهای دست خویش را رها مکن.

اکنون انتخاب شده:

مزمور 138: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید