امثال 1:28-14

شریران می‌گریزند حتی آنگاه که تعقیب‌کننده‌ای نیست، اما پارسایان همچون شیر شجاع‌اند. از شورشگریِ مملکت، حاکمانش بسیار می‌شوند، اما مرد فهیم و دانا استواری به بار می‌آورد. مرد فقیر که بر بینوایان ظلم کند، بارانی سیل‌آسا را مانَد که محصولی باقی نمی‌گذارد. آنان که به شریعت پشت می‌کنند، شریران را می‌ستایند، اما آنان که شریعت را نگاه می‌دارند، به مبارزه با ایشان برمی‌خیزند. مردمان شریر، عدالت را درنمی‌یابند، اما جویندگان خداوند همه چیز را درک می‌کنند. فقیر بودن با راستی، بِه از ثروتمند شدن با کج‌رَوی. فهیم است پسری که به رهنمود گوش می‌سپارد، اما رفیق عیاشان مایۀ ننگ پدر خویش است. هر که ثروت خویش با بهرۀ گزاف بیفزاید، آن را برای کسی می‌اندوزد که با بینوایان گشاده‌دست است! آن که از گوش فرا دادن به شریعت سر باز زند، حتی دعایش کراهت‌آور است. آن که صالحان را به راه بد منحرف سازد، در چاهی که خود کنده است خواهد افتاد، اما راستان را میراث نیکو خواهد بود. ثروتمند، در نظر خویش حکیم می‌نماید، اما بینوای خردمند مشت او را باز می‌کند. شادمانی پارسایان، فخری عظیم به بار می‌آورد؛ اما چون شریران به پا می‌خیزند، مردم خود را پنهان می‌کنند. هر که نافرمانیهای خود را بپوشاند، کامیاب نخواهد شد، اما هر که آنها را اعتراف کند و ترک نماید، رحمت خواهد یافت. خوشا به حال کسی که همواره {از خداوند} می‌ترسد، اما آن که دل خود را سخت سازد، به بلا گرفتار خواهد شد.