اِرمیا 4:1-9

کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: «پیش از آنکه تو را در رَحِم نقش بندم، تو را شناختم، و پیش از آنکه به دنیا بیایی، تو را جدا کردم، و تو را بر قومها نبی قرار دادم.» آنگاه گفتم: «آه، ای خداوندگارْ یهوه، اینک من سخن گفتن نمی‌دانم، زیرا جوانی بیش نیستم!» اما خداوند مرا گفت: «مگو، ”جوانی بیش نیستم“، زیرا نزد هر کس که تو را بفرستم، خواهی رفت، و هرآنچه تو را امر فرمایم، خواهی گفت. از ایشان مترس، زیرا من با تو هستم تا رهایی‌ات بخشم؛» این است فرمودۀ خداوند. آنگاه خداوند دست خود را پیش آورده، دهانم را لمس کرد. و خداوند مرا گفت: «اینک کلام خود را در دهانت نهادم.

برنامه های خواندنی رایگان و عبادات مربوط به اِرمیا 4:1-9

ارمیا