اِشعیا 1:63-5

این کیست که از اَدوم، از شهر بُصرَه می‌آید، و جامۀ سرخ‌فام بر تن دارد؟ این کیست که به فرّ و شکوه ملبس است، و در عظمت قوّت خویش گام برمی‌دارد؟ «آن منم! من که به عدالت سخن می‌گویم، و در نجات دادن نیرومندم.» چرا جامه‌ات سرخ‌فام است، همچون جامۀ کسانی که چَرخُشت لگدکوب می‌کنند؟ «من چَرخُشت را به تنهایی لگدکوب کردم، و از ملتها احدی همراهم نبود. در خشم خویش بر ایشان پا نهادم، و در غضب خویش لگدکوبشان کردم. خون ایشان بر جامه‌ام پاشید، و لباسهایم را بیالود. زیرا که روز انتقام در دل من بود، و سال فدیه‌شدگانم فرا رسیده بود. نگریستم اما یاری‌رسانی نبود، در بُهت و حیرت شدم زیرا پشتیبانی نبود. پس بازوی من برایم نجات به ارمغان آورد، و خشم من پشتیبان من شد.