اِشعیا 1:54-10

«ای نازا که نزاده‌ای، شادمانه بسرا! ای که دردِ زا نکشیده‌ای، بانگ شادی سر ده و فریادِ بلند برآور!» زیرا خداوند می‌گوید: «فرزندان زن بی‌کس از فرزندان زن شوهردار زیادتر خواهند بود. «مکان خیمه‌ات را وسیع گردان، و پرده‌های مسکنهای تو عریض شود؛ دریغ مدار، طنابهای خود را دراز کن، و میخهایت را محکم ساز. زیرا که به چپ و راست منتشر خواهی شد؛ فرزندانت سرزمینهای قومها را به تصرف در خواهند آورد، و شهرهای متروک را مسکون خواهند ساخت. مترس، زیرا شرمسار نخواهی شد، و هراسان مباش، زیرا رسوا نخواهی گشت. شرمساری جوانی‌ات را فراموش خواهی کرد، و رسوایی بیوگی‌ات را دیگر به یاد نخواهی آورد. زیرا که آفرینندۀ تو شوهر توست، او که نامش خداوند لشکرهاست؛ و قدوس اسرائیل ولیّ توست، او که خدای تمامی جهان نام دارد. خداوند تو را مانند زنی مطرود و رنجیده‌دل فرا می‌خواند، همچون زن ایام جوانی که شوهرش او را ترک کرده باشد.» آری خدایت چنین می‌گوید: «برای لحظه‌ای کوتاه تو را ترک کردم، اما با شفقتی عظیم تو را بازمی‌آورم.» خداوند ولیّ تو می‌فرماید: «به جوشش غضبی لحظه‌ای روی خود را از تو پوشاندم، اما با محبت جاودانی بر تو شفقت خواهم کرد. «این برای من همچون روزهای نوح است: چنانکه قسم خوردم آبهای نوح بار دیگر زمین را فرو نخواهد گرفت، همچنان قسم خورده‌ام که دیگر بر تو خشم نگیرم و عتابت نکنم. حتی اگر کوهها به لرزه درآیند و تَلها به جنبش آیند، محبت من نسبت به تو متزلزل نخواهد شد، و عهد سلامتی من به جنبش در نخواهد آمد،» خداوند که بر تو شفقت دارد چنین می‌فرماید.