اِشعیا 5
5
سرود تاکستان
1بگذارید سرود عاشقانۀ خویش را برای محبوبم بسرایم،
سرودی در وصف تاکستانش:
محبوب مرا تاکستانی بود
بر دامن تپه‌ای حاصلخیز.
2او زمینِ آن را کند و آن را از سنگها زُدود،
و بهترین موها را در آن غرس کرد.
برجی نیز در میانش ساخت،
و چَرخُشتی در آن کَند؛
آنگاه به انتظار نشست تا انگور بیاورد،
اما انگورِ تلخ آورد.
3حال ای ساکنان اورشلیم و مردمان یهودا،
میان من و تاکستانم حکم کنید.
4برای تاکستان من دیگر چه می‌شد کرد، که در آن نکردم؟
پس چرا چون منتظر انگور بودم، انگور تلخ آورد؟
5حال به شما می‌گویم
با تاکستان خود چه خواهم کرد:
پرچینِ آن را بر خواهم داشت تا خورده شود،
و دیوارش را فرو خواهم ریخت تا پایمال گردد.
6آن را ویرانه‌‌ای خواهم ساخت
که نه هَرَس خواهد شد
و نه علفهای هرز آن کنده خواهد گشت؛
و خار و خس در آن خواهد رویید.
ابرها را نیز حکم خواهم کرد
که دیگر بر آن باران نبارانند.
7آری، تاکستانِ خداوندِ لشکرها خاندان اسرائیل است،
و مردمان یهودا نهال دلپذیر اویند.
او برای انصاف انتظار کشید،
و اینک خون‌ریزی بود؛
و برای عدالت،
و اینک ناله و فریاد بود!
داوری
8وای بر شما که خانه بر خانه
و مزرعه بر مزرعه می‌افزایید،
تا آنگاه که مکانی باقی نمانَد
و شما تنها صاحبانِ زمین در میان آن باشید!
9خداوندِ لشکرها در گوش من گفت:
«براستی که خانههای بسیار منهدم خواهد شد؛
خانههای بزرگ و مجلل، خالی از سَکَنِه خواهد گشت.
10از ده جریب#5:10 در متن عبری ده ”یوغ“ به کار رفته که اشاره به مساحت زمینی دارد که در یک روز توسط ده جفت گاو نر که با یوغ به هم بسته شده بودند، شخم زده می‌شد. تاکستان، تنها یک بَت#5:10 یک ”بَت“ تقریباً معادل ۲۲ لیتر است. شراب حاصل خواهد شد،
و از یک حومِر#5:10 یک ”حومِر“ تقریباً معادل ۲۲۰ لیتر است. تخم، تنها یک ایفَه#5:10 یک ”ایفَه“ تقریباً معادل ۲۲ لیتر است. غَله.»
11وای بر آنان که سحرگاهان برمی‌خیزند
تا در پی مُسکِرات روند،
و شب تا دیرگاه بیدار می‌مانند
تا شرابْ ایشان را گرم کند!
12در بزمهای ایشان بربط و چنگ است،
و دف و نی و شراب؛
اما به کارهای خداوند نظر نمی‌کنند،
و عمل دستهای او را نمی‌بینند.
13بنابراین، قوم من به سبب عدم معرفت
به اسارت خواهند رفت؛
اشراف ایشان گرسنگی خواهند کشید،
و عوام ایشان از تشنگی بی‌تاب خواهند شد.
14از این رو هاویه گلوی خود را گشادتر کرده،
و دهان خویش را بی‌اندازه گشوده است؛
نجبای اورشلیم و عوام آن،
عربده‌‌کشان و وجدکنندگان آن،
بدان فرو خواهند رفت.
15مردمان خم خواهند شد،
و هر یک ذلیل خواهند گشت،
و چشمان متکبران پست خواهد گردید.
16اما خداوندِ لشکرها به انصافْ متعال خواهد بود،
و خدای قدوس خویشتن را به عدالتْ قدوس خواهد نمود.
17آنگاه گوسفندان خواهند چرید، چنانکه در چراگاه‌های خویش،
و بره‌ها#5:17 نسخۀ ترجمۀ یونانی هفتادتَنان؛ در نسخۀ عبری: ”غریبان“. در میان ویرانه‌های دولتمندان خوراک خواهند خورد.
18وای بر آنان که شرارت را به ریسمانهای دروغ،
و گناه را گویی به طنابِ ارابه می‌کشند؛
19که می‌گویند: «بگذارید خدا تعجیل کند
و کار خویش بشتاباند تا آن را ببینیم!
بگذارید مشورت قدوس اسرائیل نزدیک آید؛
بگذارید بیاید تا آن را بدانیم!»
20وای بر کسانی که بدی را نیکی
و نیکی را بدی می‌خوانند؛
وای بر آنان که ظلمت را در جای نور
و نور را در جای ظلمت می‌نشانند؛
وای بر آنان که تلخی را در جای شیرینی
و شیرینی را در جای تلخی می‌نهند!
21وای بر کسانی که در چشم خود حکیمند
و در نظر خویش، خردمند!
22وای بر آنان که پهلوانند، اما در شراب‌خواری!
و قهرمانند، اما در آمیختن مُسکِرات!
23که مجرمان را به رشوه تبرئه می‌کنند
و حق بی‌گناهان را از آنان دریغ می‌دارند.
24از این رو همان‌گونه که زبانه‌های آتش کاه را فرو می‌بلعد
و علفِ خشک در شعله محو می‌شود،
به همین‌سان ریشۀ ایشان خواهد گندید،
و شکوفۀ ایشان چون دوده بالا خواهد رفت،
زیرا شریعت خداوندِ لشکرها را نپذیرفتند
و کلام قدوس اسرائیل را خوار شمردند.
25بنابراین، خشم خداوند بر قوم خویش افروخته می‌شود
و دست خود را بر ایشان دراز کرده، مبتلایِشان می‌سازد.
کوهها به لرزه درمی‌آیند
و اجساد مردگان چون فضولات بر معابر می‌افتد.
با این همه، خشم او فرو ننشسته،
و دست او همچنان دراز است.
26بیرقی برای قومهای دوردست بر پا خواهد داشت،
و برای آمدنشان از کرانهای زمین صَفیر خواهد زد؛
و هان، ایشان به‌شتاب و به‌سرعت خواهند آمد.
27اَحَدی از ایشان خسته نیست، و احدی نمی‌لغزد؛
احدی از ایشان نمی‌خسبد و به خواب نمی‌رود.
شالِ کمر هیچ‌یک باز نشده
و بندِ پای‌افزار هیچ‌یک پاره نگشته.
28تیرهای ایشان تیز است
و کمانهایشان جملگی کشیده.
سُم اسبانشان بسان سنگ خاراست
و چرخ ارابه‌های‌شان همچون گردباد.
29غُرش ایشان همچون غرش شیر است،
و چون شیران ژیان نعره سر می‌دهند.
نعره‌زنان صید را گرفته، با خود می‌برند،
و رهاننده‌ای نیست.
30در آن روز بر آن خواهند غرید،
بسان غرش دریا؛
و چون کسی بر زمین بنگرد
اینک ظلمت و تنگی خواهد بود؛
و روشنایی به واسطۀ ابرهای آن تاریک خواهد شد.
اکنون انتخاب شده:
اِشعیا 5: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop