اِشعیا 14:28-29

پس ای تمسخرگرانِ حاکم بر این قوم در اورشلیم، اکنون کلام خداوند را بشنوید: زیرا گفته‌اید: «با مرگ عهد بسته‌ایم، و با هاویه هم‌پیمان گشته‌ایم. آنگاه که توفان سهمگین بگذرد به ما نخواهد رسید، زیرا که دروغ را پناهگاه خود ساخته‌ایم و ناراستی را مخفیگاه خویش.» پس خداوندگارْ یهوه چنین می‌گوید: «اینک در صَهیون سنگ بنیادی می‌نهم، سنگ آزموده شده، و سنگ زاویۀ گرانبها به جهت پی مستحکم؛ آن که توکل کند هراسان نخواهد شد. من انصاف را ریسمان اندازه‌گیری، و عدالت را طراز خواهم ساخت. تگرگْ پناهگاه شما یعنی دروغ را خواهد رُفت، و سیلابْ مخفیگاه شما را خواهد بُرد.» عهدتان با مرگ فسخ خواهد شد و پیمانتان با هاویه استوار نخواهد ماند. آنگاه که توفان سهمگین عبور کند شما را پایمال خواهد کرد. هر بار که بگذرد شما را خواهد برد، زیرا که هر بامداد خواهد گذشت، هر روز و هر شب. درک این پیام وحشت محض در پی دارد! بستر کوتاهتر از آن است که بتوان بر آن دراز کشید، و روی‌انداز تنگتر از آن که کسی خویشتن را بپوشاند. زیرا خداوند بر خواهد خاست، چنانکه در کوه فِراصیم کرد؛ و خویشتن را بر خواهد انگیخت، چنانکه در وادی جِبعون کرد؛ تا عمل خویش را به جا آورَد، عمل عجیب خود را، و تا کار خویش را به انجام رسانَد، کار غریب خود را! پس حال از تمسخر بازایستید مبادا بندهایتان محکم شود. زیرا من از هلاکت و تقدیری شنیده‌ام که از جانب خداوندگار، خداوند لشکرها بر تمامی زمین مقدر است. گوش فرا دهید و صدایم را بشنوید؛ توجه کنید و به سخنانم گوش بسپارید. آیا آن که به جهت بذرپاشی شخم می‌زند پیوسته چنین می‌کند؟ آیا پیوسته زمین را می‌شکافد و آن را شیار می‌کند؟ آنگاه که زمین را هموار ساخت، آیا گشنیز نمی‌پاشد و زیره نمی‌افشاند؟ آیا گندم در شیار نمی‌کارد، و جو را در جای معین خود نمی‌گذارد و چاودار در حدود مزرعه نمی‌کارد؟ خدایش او را تعلیم می‌دهد، و طریق درست را بدو می‌آموزد. زیرا گشنیز را با گردونۀ تیز نمی‌کوبند و چرخ گاری را بر زیره نمی‌گردانند، بلکه گشنیز را به عصا می‌زنند، و زیره را به چوب. گندم باید به جهت تهیۀ نان آرد شود، پس برزگر آن را تا ابد خرمن‌‌کوبی نمی‌کند. چرخ گاری را بر آن می‌گرداند، اما اسبانش آن را آرد نمی‌کنند. این همه از جانب خداوند لشکرهاست، که مشورت او شگفت‌‌انگیز است و حکمتش بس عظیم.