اِشعیا 27

27
1در آن روز، خداوند به شمشیر خود،
به شمشیر سهمگین، عظیم و نیرومند خود،
لِویاتان را جزا خواهد داد،
لِویاتان، آن مار تیزرو را،
آن مارِ تابیده بر گِرد خویش را؛
آری او اژدهای دریا را خواهد کشت.
سرود رهایی
2در آن روز، در وصف آن تاکستان دلپذیر بسرایید:
3«من، یهوه، نگاه‌دارندۀ آن هستم،
و پیوسته آبیاری‌اش می‌کنم.
شب و روز، آن را پاس می‌دارم،
تا کسی بدان ضرر نرساند؛
4خشمی ندارم.
کاش که خار و خَس به جنگم می‌آمدند،
تا بر آنها حمله برده،
جملۀ آنها را به آتش می‌سوزاندم.
5باشد که به حفاظت من تمسک جوید
و با من صلح کند؛
آری، با من از درِ صلح درآید.»
6در روزهای آینده یعقوب ریشه خواهد دوانید؛
اسرائیل شکوفه خواهد آورد و جوانه خواهد زد،
و تمامی جهان را از محصول پر خواهد کرد.
7آیا او را به همان‌سان زد که زنندگانِ او#27‏:7 منظور از ”او“، ”قوم اسرائیل“ است. را؟
آیا ایشان نیز همانند قاتلانشان از پا درآمدند؟
8به اخراج#27‏:8 معنای واژۀ عبری روشن نیست. و تبعید با وی معارضه کردی،
به دَمِ#27‏:8 یا ”باد“. سخت خویش او را در روزِ باد شرقی بیرون راندی.
9پس تقصیر یعقوب بدین‌سان کفاره خواهد شد،
و ثمرۀ کاملِ زدوده شدنِ گناه او این خواهد بود
که چون تمامی سنگهای مذبح را
همچون سنگ آهک تکه‌تکه کند،
اَشیرَه‌ها و مذبحهای بخور دیگر بر پا نخواهد ماند.
10زیرا آن شهرِ مستحکم تنها مانده است،
همچون اردوگاهی متروک و واگذاشته شده چون بیابان.
آنجا گوساله‌ها می‌چَرَند،
و آنجا به خواب می‌روند،
و شاخه‌هایش را تباه می‌سازند.
11وقتی شاخه‌هایش خشک است آنها را خواهند شکست،
و زنان آمده، با آنها آتش خواهند افروخت.
زیرا که این قوم بی‌فهم است.
پس صانعِ ایشان بر ایشان رحم نخواهد کرد،
و آن که ایشان را بسرشت بر آنان نظر لطف نخواهد افکند.
12در آن روز، خداوند از رود فُرات تا وادی مصر خرمن کوفته، شما را، ای بنی‌اسرائیل، یک به یک جمع خواهد کرد. 13و در آن روز شیپوری عظیم به صدا در خواهد آمد، و آنان که در سرزمین آشور گم گشته‌‌ بودند و آنان که به مصر رانده شده بودند، خواهند آمد و خداوند را در کوه مقدس، در اورشلیم، خواهند پرستید.

اکنون انتخاب شده:

اِشعیا 27: nmv

های‌لایت

به اشتراک گذاشتن

کپی

None

می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید