اِشعیا 1:23-18

وحی دربارۀ صور: ای کشتیهای تَرشیش شیون کنید! زیرا که صور ویران شده است، و خانه و بندری در آن باقی نمانده. از سرزمین قِپرس بدیشان خبر رسیده است. ای ساحل‌‌‌نشینان ماتم کنید! ای که تاجرانِ دریانوردِ صیدون دولتمندتان کردند. غَلۀ شیحور بر آبهای بسیار می‌آمد؛ حصاد نیل، درآمد صور بود، و او تجارتگاه قومها شده بود. ای صیدون، شرمسار باش! زیرا که دریا لب به سخن گشوده و قَلعۀ دریا به زبان آمده، می‌گوید: «مرا هرگز درد زا نبوده و هرگز نزاده‌‌ام! پسران هرگز نپرورده و دختران تربیت نکرده‌ام.» چون این خبر به مصر رسد، مردمش از شنیدن خبر صور بسیار دردمند خواهند شد. ای ساحل‌‌نشینان به تَرشیش عبور کرده، شیون نمایید. آیا این همان شهر شادمان شماست؟ همان شهر قدیمی از ایام کهن، که پاهایش او را به سرزمینهای دور برده تا در آنها غربت گزیند؟ این کیست که بر ضد صور چنین تدبیر کرده است؛ بر ضد آن شهرِ تاج‌بخش، که بازرگانانش سرورانند و تاجرانش شریفان جهان؟ خداوند لشکرهاست که چنین تدبیر کرده است تا تکبر تمامی شوکتمندان را پست سازد، و شریفان جهان را به‌تمامی خوار گرداند. ای دختر تَرشیش، در سرزمین خویشتن همچو نیل عبور کن، زیرا که تو را دیگر بندری نیست. خداوند دست خود را بر دریا دراز کرده، و ممالک را لرزانیده است. او دربارۀ فنیقیه فرمان داده است که قلعه‌هایش را نابود کنند. او فرموده است: «ای دوشیزۀ ستمدیدۀ صیدون، تو دیگر شادمانی به خود نخواهی دید. هرچند برخاسته به قِپرس بگریزی، آنجا نیز روی آسایش نخواهی دید.» سرزمین کَلدانیان را بنگر! قومی را که اکنون به هیچ محسوب نمی‌شوند! آشوریان آن را به جهت وحوش صحرا بنیان نهادند. ایشان آن را با مَنجَنیقها محاصره کرده، کاخهایش را لخت کردند و آن را به ویرانه‌ای بدل ساختند. پس ای کشتیهای تَرشیش شیون کنید، زیرا قَلعۀ شما نابود شده است. در آن زمان صور به‌مدت هفتاد سال، که طول عمر یک پادشاه است، فراموش خواهد شد. و پس از آن هفتاد سال، بر صور همان خواهد رفت که در سرود فاحشه سراییده‌اند: «ای فاحشه که از یاد رفته‌ای، چنگی برگیر و در شهر بگرد. نیکو بنواز و آوازهای بسیار بخوان، تا به یاد آورده شوی!» در پایان هفتاد سال، خداوند به سراغ صور خواهد آمد. صور همچون فاحشه‌ای نزد اجرت‌‌دهندگانش باز خواهد گشت و دیگر بار خود را به تمامی پادشاهان روی زمین خواهد فروخت. اما سود و اجرت او در خزائن وی انباشته و ذخیره نخواهد شد، بلکه وقف خداوند خواهد گردید. آری، سود او از آنِ کسانی خواهد شد که در حضور خدا ساکنند، تا سیر بخورند و جامه‌های فاخر بپوشند.