اِشعیا 2:19-25

«من مصریان را به ضد مصریان بر خواهم انگیخت: برادر با برادر، همسایه با همسایه، شهر با شهر و مملکتی با مملکت دیگر خواهند جنگید. مصریان قالب تهی خواهند کرد، و من مشورتهای ایشان را مغشوش خواهم ساخت. از بتهای بی‌ارزش و ارواح مردگان مشورت خواهند خواست، از احضارکنندگان ارواح و فالگیران. من مصریان را به اربابی ستمگر تسلیم خواهم کرد، و پادشاهی بی‌رحم بر آنان حکم خواهد راند،» این است فرمودۀ خداوندگار، خداوند لشکرها. آبهای نیل خشک خواهد شد، و بسترِ رود از فرط خشکی تَرَک خواهد خورد. نهرها متعفن خواهد شد، و جویبارهای مصر رو به کاستی نهاده، خشک خواهد گردید، و نی و بوریا پژمرده خواهد شد. گیاهان کنارۀ نیل، تا به دهانۀ رود، و کشتزارهای جوار آن همگی خشک شده و از باد رانده گشته، نابود خواهند شد. ماهیگیران و همۀ آنانی که قلاب در نیل می‌افکنند ماتم و شیون خواهند کرد، و آنان که تور در آبها می‌گسترند، به حسرت خواهند نشست. آنها که با کتانِ شانه‌زده کار می‌کنند خجل خواهند شد، و آنها که پارچه‌های سفید می‌ریسند نومید خواهند گشت. بافندگان دلسرد و کارگران مزدبگیر دلمرده خواهند شد. براستی که صاحبمنصبان ’صوعَن‘ جملگی نادانند، و مشاوران خردمندِ فرعون مشورت ابلهانه می‌دهند. پس چگونه به فرعون می‌گویید: «من از جملۀ حکمایم و از سُلالۀ پادشاهان قدیم»؟ مردان حکیم تو اکنون کجایند تا تو را بگویند که خداوند لشکرها بر ضد مصر چه تدبیر کرده است. بزرگان ’صوعَن‘ جاهل گشته‌اند و رؤسای مِمفیس فریب خورده‌اند؛ سرکَردِگانِ قبایلِ مصر به گمراهی‌اش کشانده‌اند! خداوند روح سرگیجه در اندرونشان ریخته است، و آنان مصریان را در همۀ کارهایشان گمراه می‌سازند؛ ایشان همچو مستانی‌‌ گشته‌‌اند که در قِی خود افتان و خیزان می‌روند. نه سَر و نه دُم، نه نخل و نه نِی، برای مصر هیچ نتوانند کرد. در آن روز مصریان مانند زنان خواهند بود. آنان از حرکت دستی که خداوند لشکرها بر ضد ایشان به حرکت درمی‌آورد، بر خود خواهند لرزید. سرزمین یهودا موجب وحشت مصر خواهد شد؛ و به‌خاطر تدبیری که خداوند لشکرها بر ضد ایشان اندیشیده است، هر که نام یهودا را بشنود لرزه بر اندامش خواهد افتاد. در آن روز پنج شهر در مصر به زبان کنعانیان سخن خواهند گفت، و برای خداوند لشکرها سوگند وفاداری یاد خواهند کرد. و یکی از این شهرها، شهر آفتاب خوانده خواهد شد. در آن روز در قلب سرزمین مصر مذبحی برای خداوند بر پا خواهد شد و در مرز آن ستون یادبودی برای خداوند خواهد بود، و آن نشانه و شهادتی برای خداوند لشکرها در سرزمین مصر خواهد بود. پس آنگاه که ایشان از دست ستم‌کنندگان خویش به درگاه خداوند فریاد برآورند، او نجات‌دهنده و مدافعی برای ایشان خواهد فرستاد و رهایی‌شان خواهد داد. پس خداوند خود را بر مصریان خواهد شناسانید، و ایشان در آن روز خداوند را خواهند شناخت. آنان او را با قربانیها و هدایا خواهند پرستید، و برای خداوند نذر کرده، به آن وفا خواهند نمود. خداوند مصریان را خواهد زد؛ او آنان را خواهد زد و سپس شفا خواهد داد. آنان به سوی خداوند بازگشت خواهند کرد، و او فریادِ التماس ایشان را خواهد شنید و شفای‌شان خواهد داد. در آن روز شاهراهی از مصر به آشور خواهد بود. آشوریان به مصر و مصریان به آشور خواهند رفت، و مصریان با آشوریان عبادت خواهند کرد. و در آن روز، اسرائیل متحد سوّم با مصر و آشور خواهد شد، و این سه در جهان مایۀ برکت خواهند بود. و خداوندِ لشکرها ایشان را برکت داده، خواهد گفت: «قوم من مصر، و صنعت دستم آشور، و میراثم اسرائیل مبارک باشند.»