اِشعیا 1
1
1رؤیای اِشعیا پسر آموص، که آن را در زمان عُزّیا، یوتام، آحاز و حِزِقیا، پادشاهان یهودا، دربارۀ یهودا و اورشلیم دید.
عِصیانگری یهودا
2ای آسمان بشنو! و ای زمین گوش فرا ده!
زیرا که خداوند سخن می‌گوید:
«فرزندان پروردم و بزرگ کردم،
اما ایشان بر من شوریدند.
3گاوْ صاحبِ خویش را می‌شناسد،
و الاغْ آخورِ مالک خویش را،
اما اسرائیل نمی‌شناسد،
و قوم من فهم ندارد.»
4وای بر امت خطاکار،
و قومی که زیر بار گناهند؛
وای بر نسل شریران،
و فرزندان فاسد!
خداوند را ترک گفته‌‌اند،
بر قدوس اسرائیل اهانت روا داشته‌اند،
و به او پشت کرده‌اند!
5چرا باز مضروب شوید؟
چرا بیش از این عِصیان ورزید؟
تمامی سَر بیمار است،
و تمامی دل، مریض.
6از کف پا تا فرق سر،
در آن هیچ تندرستی نیست؛
سراسر، جراحت و کوفتگی و زخم تازه است،
که نه بخیه شده، نه بسته گشته،
و نه به روغن مرهم گذاشته شده است.
7سرزمین شما ویران گشته
و شهرهایتان به آتش سوخته است.
بیگانگان در برابر دیدگانتان
زمینِ شما را فرو می‌بلعند؛
سراسرْ ویرانی است،
بسان سرنگونی به دست بیگانگان.
8دختر صَهیون
مانند سایه‌بانی در تاکستان،
و آلونکی در بوستان خیار،
و شهری در محاصره،
متروک است.
9اگر خداوندِ لشکرها
اندک باقیماندگانی برای‌مان نمی‌گذاشت،
مانند سُدوم می‌شدیم و همچون عَمورَه می‌گشتیم.
10ای حکمرانان سُدوم،
کلام خداوند را بشنوید!
و ای مردمان عَمورَه،
به شریعت خدای ما گوش بسپارید!
11خداوند می‌گوید:
«از انبوه قربانیهای شما مرا چه سود؟
از قربانیهای تمام‌سوزِ قوچها
و چربیِ حیوانات پروار سیر شدهام،
و مرا به خون گاو و بره و بز رغبتی نیست.
12آنگاه که می‌آیید تا به حضورم حاضر شوید،
کیست که این را از شما خواسته است
که صحنهای مرا چنین لگدمال کنید؟
13هدایای باطل، دیگر میاورید؛
از بخور کراهت دارم.
گردهم‌آییِ مخصوص را توأم با شرارت تحمل نتوانم کرد،
خواه ماهِ نو باشد، خواه شَبّات، و خواه دعوت جماعت.
14جان من از مراسم ماهِ نو و اعیاد مقرر شما بیزار است؛
برایم بار سنگین‌اند
که از حملشان خسته شدهام.
15آنگاه که دستانتان را به دعا دراز می‌کنید،
چشمانم را از شما خواهم پوشانید؛
حتی اگر دعای بسیار کنید،
نخواهم شنید؛
زیرا دستان شما مملو از خون است.
16خویشتن را بشویید و طاهر سازید؛
شرارت اعمال خود را از نظرم دور کنید،
و از بدی بازایستید.
17نیکوکاری بیاموزید،
و انصاف را بجویید؛
ستمگران را ارشاد کنید،
دادِ یتیمان را بستانید،
و به دفاع از حق بیوه‌زنان برخیزید.
18«خداوند می‌گوید:
بیایید تا در برابر یکدیگر حُجت بیاوریم:
اگرچه گناهان شما چون ارغوان باشد،
همچون برف سفید خواهد شد؛
و اگرچه همچون قرمز، سرخ باشد،
مانند پشم خواهد شد.
19اگر راغب باشید و گوش فرا دهید،
از نیکوییِ زمین خواهید خورد؛
20اما اگر ابا نموده، عِصیان ورزید،
شمشیر شما را خواهد خورد؛
زیرا دهان خداوند چنین گفته است.»
شهر خیانتکار
21دریغا که شهر امین،#1:21 واژۀ عبری دربردارندۀ هر دو مفهوم ”امانت و وفاداری“ است.
فاحشه شده است!
زمانی از انصاف مملو بود،
و عدالت در آن سکونت داشت،
اما حال قاتلان در آن مسکن دارند!
22نقرۀ تو به زنگار بدل گشته
و بهترین شرابت، به آب آمیخته است.
23حاکمانت شورشگرند و
رفیق دزدان گشته‌اند؛
جملگی رشوه را دوست می‌دارند،
و در پی هدایا می‌دوند؛
دادِ یتیمان را نمی‌ستانند
و دعوای بیوه‌زنان بدیشان نمی‌رسد.
24بنابراین، خداوندگار، خداوند لشکرها، قدیر اسرائیل، چنین می‌فرماید:
«هان، من از خصمانِ خویش راحتی خواهم یافت،
و از دشمنان خویش انتقام خواهم ستانید.
25دست خود را بر ضد تو خواهم گردانید
و زنگارِ تو را چونان با قلیاب#1:25 محلولی شوینده که کاملاً ضدعفونی می‌کند.خواهم زدود،
و تمام ناخالصی‌هایت را دور خواهم کرد.
26داورانِ تو را همچون نخست،
و مشاورانت را مانند اوّل باز خواهم آورد،
و تو از آن پس ’شهر عدالت‘
و ’شهر امین‘ خوانده خواهی شد.
27صَهیون به انصاف فدیه داده خواهد شد،
و آنان که در وی توبه کنند، به عدالت بازخرید خواهند گشت.
28اما عِصیانگران و گنهکاران با هم نابود خواهند شد،
و آنان که خداوند را ترک نمایند هلاک خواهند گردید.
29زیرا شما#1:29 برخی از متون عبری؛ متن عبری مازورِتی: ”آنان“. از درختان بلوطی که بدان رغبت داشتید، خجل خواهید شد،
و از باغستانهایی که برگزیده بودید، شرمسار خواهید بود.
30آری، شما مانند بلوطی پژمرده‌برگ،
و همچون باغستانی بی‌آب خواهید بود.
31مرد زورمندْ خاشاک، و عملش جَرَقۀ آتش خواهد بود؛
هر دو با هم خواهند سوخت،
و خاموش‌کننده‌ای نخواهد بود.
اکنون انتخاب شده:
اِشعیا 1: nmv
های‌لایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop