هوشع 3:10-15
هوشع 3:10-15 NMV
بهیقین اکنون خواهند گفت: «پادشاهی نداریم، زیرا از خداوند نمیترسیم؛ اما اگر پادشاهی هم میداشتیم برایمان چه میتوانست کرد؟» آنان سخنان بیمحتوا میگویند؛ و به سوگندهای باطلْ عهدها میبندند؛ پس داوریِ معوّج چون علفهای سمی در شیارهای زمین خواهد رویید. ساکنان سامِرِه برای گوسالۀ بِیتآوِن ترسانند، و مردمانش برای آن ماتم خواهند کرد؛ و کاهنان بتپرستِ گوساله به جهت آن فریاد برمیآورند، به جهت جلال آن که رخت بربسته است. و آن بت به عنوان هدیهای برای پادشاه بزرگ به آشور برده خواهد شد. اِفرایِم خجل خواهد شد، و اسرائیل از تدابیر خود شرمسار خواهد گشت. سامِرِه و پادشاهش نابود خواهند شد، بسان ترکهای شناور بر سطح آب. مکانهای بلند آوِن، که گناه اسرائیل باشد، ویران خواهد شد، و خار و خس بر مذبحهایشان خواهد رویید. آنگاه به کوهها خواهند گفت که: «ما را بپوشانید»، و به تپهها که: «بر ما فرو افتید.» از ایام جِبعَه، ای اسرائیل، گناه کرده و در همان وضع باقی ماندهای. پس آیا جنگ با شرارتپیشگان در جِبعَه بدیشان نخواهد رسید؟ هرگاه مرا پسند آید، ایشان را تأدیب خواهم کرد و قومها بر ضد ایشان جمع خواهند شد، آنگاه که به سبب دو شرارت خود در بند نهاده شوند. اِفرایِم گوسالۀ مادهای تربیتیافته بود که خرمنکوبی را دوست میداشت، و من بر گردن زیبایش یوغی ننهادم؛ اما اکنون بر گردن اِفرایِم یوغ خواهم نهاد؛ یهودا باید شخم بزند، و یعقوب زمین را برای خود شیار کند. برای خویشتن پارسایی بکارید، و محبت را درو کنید؛ زمین بایرِ خود را شیار دهید، زیرا زمان آن است که خداوند را بجویید تا بیاید و پارسایی بر شما بباراند. اما شما شرارت را کاشتید، ظلم را درو کردید، و ثمرۀ دروغ را خوردید، از آنجا که به راه خود اعتماد کردید و به کثرت پهلوانان خویش؛ پس غریو جنگ در میان قوم تو بر خواهد خاست، و همۀ قلعههایت ویران خواهد شد؛ همانگونه که شَلمان در روز نبرد بِیتاَربیل را ویران کرد، و مادران با فرزندانشان تکه و پاره شدند. به سبب شرارت عظیمت، ای بِیتئیل با شما نیز چنین کرده خواهد شد. به هنگام طلوع فجر پادشاه اسرائیل یکسره هلاک خواهد شد.