حِزقیال 21
21
شمشیر داوری خدا
1و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 2«ای پسر انسان، روی به جانب اورشلیم کرده، بر ضد مکانهای مقدس آن موعظه کن و بر ضد سرزمین اسرائیل نبوّت نما. 3سرزمین اسرائیل را بگوی که خداوند چنین میفرماید: اینک من بر ضد تو هستم؛ و شمشیر خویش از نیام برکشیده، پارسا و شریر را از میان تو منقطع خواهم ساخت. 4و از آنجا که بر آنم پارسا و شریر را از میانت منقطع سازم، از این رو شمشیر من بر ضد تمامی بشر، از شمال تا جنوب، از نیام به در خواهد آمد. 5و تمامی بشر خواهند دانست که من یهوه شمشیرم را از نیام برکشیدهام و دوباره در نیام نخواهد رفت.
6«و اما تو ای پسر انسان، با دلی شکسته ناله کن! آری، به تلخیِ جان در برابر دیدگانشان ناله کن! 7و چون تو را گویند: ”چرا چنین نالانی؟“ بگو: ”به سبب خبری که میرسد. زیرا هر دلی گداخته خواهد شد و همۀ دستها سست خواهد گردید و هر جانی بیهوش خواهد گشت و همۀ زانوان مانند آبْ لرزان خواهد شد. خداوندگارْ یهوه میفرماید: هان این فرا خواهد رسید و به وقوع خواهد پیوست.“»
8و کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 9«ای پسر انسان، نبوّت کرده، بگو: خداوندگار چنین میفرماید:
«شمشیر، شمشیرْ تیز گشته،
و صیقل دیده شده است؛
10تیز گشته تا کشتار کند،
و صیقل دیده تا همچون برق بدرخشد!
پس آیا شادمان باشیم؟ شمشیر عصای پسرم را خوار خواهد شمرد، چنانکه هر چوبی را. 11او شمشیر را سپرده تا صیقل بیند و به دست گرفته شود؛ این شمشیر تیز گشته و صیقل دیده تا به دست کشتارگر سپرده شود. 12ای پسر انسان، فریاد برآور و شیون کن، زیرا که آن بر ضد قوم من و همۀ رهبران اسرائیل است. آنان همراه قوم من، به شمشیر سپرده شدهاند. پس بر سینۀ خود بزن! 13زیرا خداوندگارْ یهوه میگوید: این آزمایش است؛ و چه میشود اگر شمشیر حتی عصا را خوار شمارد؟ آن عصا دیگر نخواهد بود.
14«اکنون تو ای پسر انسان، نبوّت کن و دست بر هم بکوب، و بگذار شمشیر دو بار بلکه سه بار فرود آید. این شمشیر به جهت مقتولان است، شمشیری برای کشتار عظیم که ایشان را در میان میگیرد. 15از این رو دلها گداخته میشود و بسیاری میافتند. بر تمامی دروازههایشان شمشیری براق قرار دادهام. آه، شمشیری که چون برقِ آذرخش است و به جهت کشتار برگرفته شده است. 16به جانب راست به تیزی بِبُر و به جانب چپ رویْ کن، به هر سو که لبهات بدان میل میکند. 17من نیز دستانم را بر هم خواهم کوفت و غضبم را جاری خواهم ساخت؛ من یهوه سخن گفتهام.»
18بار دیگر کلام خداوند بر من نازل شده، گفت: 19«و اما تو ای پسر انسان، دو راه به جهت آمدن شمشیر پادشاه بابِل تعیین کن که هر دو از یک جا بیایند. نشانی فراهم کن و آنرا در آغاز راهی که به شهر میرود، نصب نما. 20راهی برای آمدن شمشیر به رَبَّۀ عَمّونیان، و به یهودا، و به قلعۀ اورشلیم تعیین کن. 21زیرا پادشاه بابِل در جادۀ اصلی بر سر دوراهی خواهد ایستاد، تا فال بگیرد. او تیرها را تکان خواهد داد و از بتهای خانگی مشورت خواهد جست و به جگر خواهد نگریست.#21:21 اینها طرق مختلف برای فالگیری نزد بتپرستان بود. 22به دست راستش، فال از برای اورشلیم خواهد بود تا مَنجِنیقها بر پا کند و دهان برای کشتار بگشاید و نعرۀ جنگ برآورد و بر ضد دروازههایش مَنجِنیقها مستقر سازد و به جهت محاصرهاش پشتهها بر پا داشته، سنگرها بسازد. 23اما آن در نظر کسانی که برایش سوگند یاد کردند، فالی باطل بیش نمینماید. اما او تقصیر ایشان را به یادشان خواهد آورد و ایشان را به اسارت خواهد برد.
24«بنابراین خداوندگارْ یهوه چنین میگوید: چون شما سبب شدهاید که تقصیراتتان به یاد آورده شود، در اینکه نافرمانیهای شما نمایان گشته است تا گناهانتان در همۀ کارهای شما به ظهور آید؛ پس چون به یاد آورده شدهاید، گرفتار خواهید شد.
25«حال تو ای حاکم کافر و شریر اسرائیل که روز تو یعنی زمان مکافات نهاییات فرا رسیده است، 26خداوندگارْ یهوه چنین میگوید: دستار از سر برگیر و تاج از سر فرو گذار! وضعیت چنین باقی نخواهد ماند. آنچه را پست است، برافراز و آنچه را افراشته است، پست کن. 27ویرانی، ویرانی، من پادشاهی را ویران خواهم کرد. و دیگر نخواهد بود تا زمانی که آن که به حق به او تعلق دارد، بیاید، و آن را به وی عطا خواهم کرد.
28«و تو ای پسر انسان نبوّت کن و بگو: خداوندگارْ یهوه دربارۀ عَمّونیان و اهانتهایشان چنین میگوید: بگو،
«شمشیر، شمشیر،
برکشیده شده به جهت کشتار،
صیقل خورده برای در کام کشیدن
و درخشیدن چون برقِ آذرخش.
29هرچند رؤیاهای کاذب برایش میبینند
و غیبگویی دروغین برایش میکنند،
لیکن بر گردنهایِ شریرانِ کافر فرود خواهد آمد
که روز آنها یعنی زمان مکافات نهاییشان فرا رسیده است.
30شمشیر در نیام کن! تو را آنجا که آفریده شدی، و در سرزمین نیاکانت، داوری خواهم کرد. 31خشم خود را بر تو فرو خواهم ریخت و آتش غضبم را بر تو خواهم دمید، و تو را به دست مردان وحشی که در هلاک کردن چیرهدستند، خواهم سپرد. 32هیزمِ آتش خواهی بود و خون تو در میان سرزمینت ریخته خواهد شد و دیگر به یاد آورده نخواهی شد، زیرا من، یهوه، سخن گفتهام.»
اکنون انتخاب شده:
حِزقیال 21: nmv
هایلایت
به اشتراک گذاشتن
کپی
می خواهید نکات برجسته خود را در همه دستگاه های خود ذخیره کنید؟ برای ورودثبت نام کنید یا اگر ثبت نام کرده اید وارد شوید
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop