دانیال 25:5-31

نوشته این است: مِنِه، مِنِه، ثِقِل و پَرسین. و تفسیر امر چنین است: مِنِه: خدا روزهای سلطنت تو را برشمرده و آن را به پایان رسانده است؛ ثِقِل: در ترازو وزن شده و ناقص یافت شده‌ای. پِرِس: پادشاهی تو تقسیم گشته و به مادها و پارس‌ها داده شده است.» آنگاه به فرمان بِلشَصَّر، دانیال را به جامۀ ارغوان پوشانیدند و طوق زرین بر گردنش نهاده، ندا در دادند که او در مملکت حاکم سوّم است. همان شب، بِلشَصَّر، پادشاه کَلدانیان کشته شد، و داریوش مادی که نزدیک به شصت و دو سال داشت، به حکومت رسید.