آیات محبوب کتاب مقدس از Matiu 27

به اشتراک گذاشتن

Ko momsawos mete nial itul sopon, ko Iesu ekail drrelan elep, owra “Eli, Eli, lama sapaktani?” Ngok renge nale se m̃eri Isrel nir owra “Atua suk, Atua suk, erpese kumiel lingi inu?”

Ko kalik nga murrul ore lat nga muon emarrerr devjen eru e, m̃itipatun re bongsin nga mare osuw re bongsin nga ngatan. Ko nam̃i em̃i ko b̃ereng nir armoworwor. Ko dubb nir artep̃ir, ko nibe jinibb on elep nga marmij armera.

Ko Iesu ekail kele drrelan elep ko osrow pini.

Ko daron nga numal se jinibb nuval nen nir ko jinibb nga marpitevi ni marmetmet suri Iesu marunge nam̃i m̃im̃i ko nanu jijle nga marpelari ngok, ko armetutu temijpal, arwera “Ewretun, m̃erel evi Atua Natun!”

Ko mian ko levial ko vajin, nial muwosput, ko nat emalik p̃etp̃eti re vanu ejpari mete nial itul.

Ko numal Paelet owra lweni tevir, “Poro pirpok, ko bololi sev tevi Iesu nga marveruse Mesaea?” Ko nir jijle arwera lweni tevi, “Pimij re nai pelaot!” Ko numal Paelet owra “Suri sev? Ololi sev esij?” Ko nir arkail van mare kele, “Pimij re nai pelaot!”