آیات محبوب کتاب مقدس از مَتّی 9

به اشتراک گذاشتن

پس اِشتَن شاگردِنِش واتَه: «اَکین وِرَ، ولی کاریگَر کمه. پس، اَکینی صاحیبیکا خاشتو خازینَه دَرخواست بکَرَ کن اِشتَن اَکینی دورنوستِه خونه کاریگر بَینِه.»

بِشَه و اِم کلامی مَعنیکا سرآگِنه کن: ”اَز رحمَت بَپیمَه، نِه قِربونی.“ اِمی خونه کن اَزآمه نیمه تا صالِحَه آدَمون صَلا بِژَنِم، بَلکَم آمَه ایمَه تا گِناخکارون توبه کَردِرا صَلا بژَنِم.»

وَقتی عیسی جَماعتش ویندَ، چَی دل چَوون حالیرا سیجیستَه اِمی خونه کن هِنتَه بی شونَه پَسِنی شیوار تَتَه وَسَّه کا بین و ویسیستَه بینَه.

ولی وقتی عیسی اِمی دَرستشَه، واتِش: «اَیِنی کن آزاری اینَه دوختورِشون بَپیستیَه نِه اَیِنی کن سَقینَه.

عیسی گردِ شهرِن و آوادیِون اَگَردیَه، وعیبادَتگا اونکا اَوون آموج اَدَریَه وخدا پادیشاهی خَشَه خَبَری اییلام اَکَری و هر داج و آزاری شفا اَدَریَه.