آیات محبوب کتاب مقدس از لوقا 19

به اشتراک گذاشتن

چون گو گوره انسان هاتیَ گو دوو مِرُوه بِزِربویی بِگَرِت و نجاته بِدَته.»

گُتن: «مبارَکَ اَو پاشایه گو بِ ناوه خاده تِت! صُلح و سِلامتی ناو اَسمانی و شُکوه و جلال ناو عَرشه بِلنددا بیت!»

عیسی گُت: «ایرو نجات هاتیَ وه ماله دا، چون گو اَو مِرُوَ ژی اَولاده ابراهیمَ.

وقته عیسی گَهَشتَ وه جیه، بَرخودا لاره سَری و گُتَ وی: «زَکّا، زوبَ و ژُردا وَرَ چون ایرو اَز دِبی مالا تَدا بِمینِم.» زَکّا زو ژُردا هات و بِ رویَگه خوش اَو مِوان گِر.

زَکّا جیه خو رابو و گُتَ عیسیْ خاده: «آغایه مِن، نَهَ نِویا ماله خو اَزه بِدَمَ فقیر و ژارا و هَگو مِن دِشدَگ بِ نَحَقیه ژه کَسَگه اِستانده بیت، اَزه چار جارا هِند بِزُورینِمَ وی.

هِندَگ ژه عالِمِت فِرقا فَریسی ناو جَماعَـته گُتنَ عیسی: «ماموستا، له شاگِردِت خو بِگَ هَوار!» عیسی جیواب دا: «اَز بُ وَ دِبِژِم هَگو اَونَ هِش بِن، اَو بَرَنَ دیه بِگَنَ هَوار!»